بازیافت زنجیره‌های تامین و تجارت جدید: تجربیات بندر مالاگا

به گزارش گروه بین‌الملل مانا، "مالاگا عملکرد سه گانه‌ای را در فعالیت‌های زنجیرۀ تامین روغن استفاده شده (پخت و پز) ایجاد کرده است: مالاگا، بندر واردات روغن استفاده شده، عمدتاً از آسیا‌، بندر صادرات بیودیزل تولید شده با روغن استفاده شده و" مرکز توزیع "روغن استفاده شده است. نفت آسیا در مخازن مالاگا ذخیره می‌شود و سپس به سایر مقاصد اروپایی ، به ویژه Marseille - Fos حمل می‌شود.

با اینکه حجم بار محدود است، اما تأثیر قابل توجهی بر بندر نسبتاً کوچک مالاگا  دارد. به عنوان مثال، حمل و نقل داخلی روغن استفاده شده و همچنین محموله برگشتی (بیودیزل) به کارخانه بیودیزل در Linares  از طریق راه آهن انجام می‌شود. در حال حاضر‌، روغن استفاده شده و بیودیزل تنها محموله ثابت راه آهن در بندر مالاگا است و بنابراین یکی از اهداف مالاگا، بهبود قابلیت دسترسی به راه آهن است.

به طور متناقضی،  با استفاده منابع جهانی از روغن پخت و پز، امکان راه اندازی مجدد کارخانه را فراهم می‌کند. این عملیات که در ابتدا با یارانه‌های قابل توجهی برای تبدیل محصولات و باقی‌مانده‌های تولید داخل به بیودیزل توسعه یافته بود، تقریباً برای یک دهه بیکار مانده بود. اکنون با واردات روغن پخت و پز از آسیا و صادرات بیودیزل، این تجارت سودآور شده است.

اولین بینش مرتبط این است که زنجیره‌های تأمین جهانی اغلب تحت تأثیر حوادث، تصمیمات تاریخی و حوادث غیرمترقبه پیش می‌روند. دوم این‌که، این پرونده همچنین نشان می دهد که برای فعالیت‍‌های دایره‌ای، بنادر ممکن است مکان‌های تولید جذابی باشند. اگر این کارخانه در Linares (حدود 250 کیلومتری مالاگا) سودآور است، رقابت یک کارخانه را در بندر مالاگا یا بندر Motril در نزدیکی آن تصور کنید.

سوم این‌که، توسعه مالاگا نشان می‌دهد که جذب جریان دایره‌ای  بار- و تولید - شایسته است در دستور کار شرکت‌های توسعه‌ بندر قرار گیرد. در یک محیط دشوار، با توقف سفر دریایی و عدم اطمینان از بار کانتینری، این همان توسعه جدیدی خواهد بود که مالاگا به دنبال آن بوده است. "

سیما جامعی- کارشناس ارشد حمل و نقل دریایی

منبع: porteconomics