امارات متحده عربی باثباتترین کشور جهان از نظر اقتصادی
برندگان نوبل اقتصاد چه کسانی هستند؟
۸ مسیر تجاری که تاریخ جهان را تغییر دادند (+عکس)
پیش بینی اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۵
رشد شرکت‌های شورای همکاری خلیج فارس / سود خالص شرکت‌ها به بیش از ۶۰ میلیارد دلار رسید
۱۰ مگاپروژه گرانِ حال حاضر جهان
۳۰درصد انرژی اروپا از باد و خورشید تامین می‌شود/ آیا اروپا میتواند به طور کامل از سوختهای فسیلی دست بکشد؟
انقلاب سبز در عربستان / کاشت ۱۳ میلیون نهال مانگرو در عربستان برای مقابله با بیابانزایی
رای اعتماد مجلس به کابینه پزشکیان/ همه وزیران پیشنهادی رای آوردند+اینفوگرافیک
هواپیما عامل اصلی گرمایش جهانی در عصر مدرن؟!
هند تا سال ۲۰۲۷ سومین اقتصاد بزرگ جهان می‌شود
شهرهای میزبان بازیهای المپیک چه هزینههایی متحمل میشوند؟
بزرگترین اقتصادهای جهان در سال ۲۰۲۴ کدام کشورها هستند؟
(ویدئو) پل معلق نیویورک بر اثر گرمای هوا قفل شد
۱۰ مکان ممنوعه جهان که نمیتوانید بروید!
آیا لانینا در راه ایران است؟
«مسعود پزشکیان» رئیسجمهور شد
کارشناس نفت و انرژی در گفتگو با مانا:
سوخت کم سولفور داخلی سال ۱۴۰۱ می‌رسد
مدیرگروه تصفیه و پالایش پژوهشگاه صنعت نفت گفت: سوخت کم سولفور تولید داخل تا سال ۱۴۰۱ به دست ناوگان ملی کشتیرانی می‌رسد.
کد خبر: ۸۴۶۶۴
سید جاوید رویایی در گفتگو با خبرنگار مانا با بیان اینکه هم اکنون برخی از تولیدکنندگان کوچک داخلی برای تولید سوخت کم سولفور تا زمان اجرای قانون IMO در آغاز سال ۲۰۲۰ اعلام آمادگی کرده اند، تصریح کرد: با توجه به نیاز ناوگان ملی که در حدود یک میلیون تن سوخت در سال است توان تولید این شرکت‌ها تنها ۱۰ درصد از سوخت مورد نیاز را تأمین خواهد کرد.
وی با اشاره به این واقعیت که طرح‌های توسعه پالایشگاه‌های کشور عمدتاً در جهت تولید محصولات باارزش تری مانند بنزین و گازوئیل است، افزود: تا پیش از اجرای قانون ۲۰۲۰ از سوی IMO ارزانترین سوخت تولیدی پالایشگاه‌ها مازوت بود، اما قیمت سوخت کم سولفور ۱۰۰ دلار در هر تن بیش از مازوت است.
رویایی ادامه داد: هر چند که به نظر می‌رسد قیمت سوخت کم سولفور پس از مدتی و با اشباع بازار کاهش یابد، اما افق نامعلوم قیمت این نوع سوخت برنامه ریزی بلند مدت برای پالایشگاه‌های داخلی را دشوار کرده است.
وی با بیان اینکه جهت‌گیری پالایشگاه‌ها برای تولید بنزین و گازوئیل این صنایع را به سمت حذف کامل گوگرد از سوخت سوق می‌دهد، خاطر نشان کرد: همین مسئله سبب می‌شود که آن‌ها عزمی برای تولید سوخت با نیم درصد گوگرد مورد نظر IMO نداشته باشند.
این کارشناس حوزه نفت و انرژی ثبات قیمت در بازه کنونی و بالا ماندن ارزش افزوده سوخت کم سولفور را یکی از عوامل تشویق پالایشگاه‌های کشور برای تولید آن در میان مدت دانست که البته افق آن مبهم است.
وی در پاسخ به این پرسش که تا زمان تولید داخلی سوخت کم سولفور به میزان نیاز کنونی، چه راهی پیش روی کشتیرانی‌ها داخلی برای تامین سوخت خواهد بود، بیان کرد: فعلاً تنها راه واردات است با این حال برخی پالایشگاه‌ها مانند پالایشگاه‌های آبادان و اصفهان در طرح توسعه خود برای تولید بنزین واحد گوگردزدایی دارند می‌توانند برای تولید سوخت کم سولفور کمک کنند.
رویایی در تشریح این فرآیند گفت: با توجه به اینکه پالایشگاه ستاره خلیج فارس نیاز به بنزین را تا حد زیادی مرتفع کرده است، می‌توان فاز‌هایی را در دو پالایشگاه آبادان و اصفهان برای تولید سوخت کم سولفور کشتیرانی‌ها سامان داد.
وی افزود: به همین منظور از سوی وزارت نفت مقرر شده که پالایشگاه اصفهان روزانه ۸۰ هزار بشکه نفت را به سوخت کم سولفور تبدیل کند با این توضیح که این سوخت در سال ۱۴۰۱ به دست مصرف کننده می‌رسد.
مدیرگروه تصفیه و پالایش پژوهشگاه صنعت نفت در پایان اظهارت خود با تاکید بر اینکه نهاد‌های مختلفی برای تأمین سوخت کم سولفور در تلاش هستند، تصریح کرد: شاید نیاز بود که اقدامات لازم بسیار زودتر از این‌ها آغاز می‌شد با این حال امیدوار هستیم تا سه سال آینده سوخت مورد نظر با ترکیبی از واردات و تولید شرکت‌های کوچک داخلی تامین شده و در اختیار ناوگان ملی قرار گیرد.
وی با اشاره به این واقعیت که طرح‌های توسعه پالایشگاه‌های کشور عمدتاً در جهت تولید محصولات باارزش تری مانند بنزین و گازوئیل است، افزود: تا پیش از اجرای قانون ۲۰۲۰ از سوی IMO ارزانترین سوخت تولیدی پالایشگاه‌ها مازوت بود، اما قیمت سوخت کم سولفور ۱۰۰ دلار در هر تن بیش از مازوت است.
رویایی ادامه داد: هر چند که به نظر می‌رسد قیمت سوخت کم سولفور پس از مدتی و با اشباع بازار کاهش یابد، اما افق نامعلوم قیمت این نوع سوخت برنامه ریزی بلند مدت برای پالایشگاه‌های داخلی را دشوار کرده است.
وی با بیان اینکه جهت‌گیری پالایشگاه‌ها برای تولید بنزین و گازوئیل این صنایع را به سمت حذف کامل گوگرد از سوخت سوق می‌دهد، خاطر نشان کرد: همین مسئله سبب می‌شود که آن‌ها عزمی برای تولید سوخت با نیم درصد گوگرد مورد نظر IMO نداشته باشند.
این کارشناس حوزه نفت و انرژی ثبات قیمت در بازه کنونی و بالا ماندن ارزش افزوده سوخت کم سولفور را یکی از عوامل تشویق پالایشگاه‌های کشور برای تولید آن در میان مدت دانست که البته افق آن مبهم است.
وی در پاسخ به این پرسش که تا زمان تولید داخلی سوخت کم سولفور به میزان نیاز کنونی، چه راهی پیش روی کشتیرانی‌ها داخلی برای تامین سوخت خواهد بود، بیان کرد: فعلاً تنها راه واردات است با این حال برخی پالایشگاه‌ها مانند پالایشگاه‌های آبادان و اصفهان در طرح توسعه خود برای تولید بنزین واحد گوگردزدایی دارند می‌توانند برای تولید سوخت کم سولفور کمک کنند.
رویایی در تشریح این فرآیند گفت: با توجه به اینکه پالایشگاه ستاره خلیج فارس نیاز به بنزین را تا حد زیادی مرتفع کرده است، می‌توان فاز‌هایی را در دو پالایشگاه آبادان و اصفهان برای تولید سوخت کم سولفور کشتیرانی‌ها سامان داد.
وی افزود: به همین منظور از سوی وزارت نفت مقرر شده که پالایشگاه اصفهان روزانه ۸۰ هزار بشکه نفت را به سوخت کم سولفور تبدیل کند با این توضیح که این سوخت در سال ۱۴۰۱ به دست مصرف کننده می‌رسد.
مدیرگروه تصفیه و پالایش پژوهشگاه صنعت نفت در پایان اظهارت خود با تاکید بر اینکه نهاد‌های مختلفی برای تأمین سوخت کم سولفور در تلاش هستند، تصریح کرد: شاید نیاز بود که اقدامات لازم بسیار زودتر از این‌ها آغاز می‌شد با این حال امیدوار هستیم تا سه سال آینده سوخت مورد نظر با ترکیبی از واردات و تولید شرکت‌های کوچک داخلی تامین شده و در اختیار ناوگان ملی قرار گیرد.
