افزایش نابودی زیست بوم های دریایی با اسیدی شدن اقیانوس ها

داوود میرشکار در گفتگو با خبرنگار مانا در خصوص روند اسیدی شدن آب دریاها و اثر منفی آن بر زیست بوم های دریایی بیان داشت: امروز دیدگاه مشترک بسیاری از دانشمندان این است که روند اسیدی شدن آبها خیلی سریع تر از آنچه که در گذشته بوده به پیش می رود به طوری که  بسیاری از گونه های دریایی زمانی برای سازگار شدن با آن نخواهند داشت.

مدیر کل دفتر سواحل و زیست بوم های دریایی سازمان حفاظت محیط زیست، ادامه داد: اگر چه این تاثیرات به چشم بسیاری از مردم نمی آید اما ایجاد تغییرات گسترده در محیط زیست دریایی اجتناب ناپذیر است.

وی با اشاره به آغاز انقلاب صنعتی و استفاده گسترده از انواع سوخت های فسیلی، اذعان داشت: این امر موجب ایجاد تحولات گسترده در  زندگی انسان شد اما به موازات آن عوارض و آثار منفی بسیاری بر جوامع انسانی و محیط زیست زمین برجای گذاشته است.

وی با بیان اینکه دی اکسید کربن حاصل از احتراق یکی از مهمترین گازهای حاصل از فعالیت های انسانی است، اظهار داشت: غلظت اتمسفری دی اکسید کربن برای چند هزار سال ثابت بوده اما با آغاز دوره صنعتی شدن از سال های  1800 میلادی به بعد افزایش سریعی پیدا کرده است.

میرشکار عنوان کرد: در حال حاضر میزان این گاز نسبت به چند صد سال قبل افزایش 30 درصدی را نشان می دهد و پیش بینی می شود که تا پایان این قرن به دو تا سه برابر حد طبیعی خود برسد.

به گفته این مقام مسئول در سازمان حفاظت محیط زیست، مطالعات و بررسی هایی که از دهه هشتاد میلادی به بعد با تلاش اقیانوس شناسان انجام شده است پیشنهاد می کند که از آغاز انقلاب صنعتی تاکنون حدود نیمی از کربن آزاد شده از سوخت های فسیلی توسط اقیانوس ها جذب شده است.

 وی با تاکید بر نقش زیاد جذب دی اکسید کربن توسط اقیانوس ها بر محیط زیست دریایی، گفت: آزمایش های اخیر نشان می دهند که این تغییرات برای بعضی ارگانیسم های دریایی زیان آور هستند؛ به خصوص آنهایی که برای ساخت صدف ها یا دیگر اجزای بدن خود به کربنات کلسیم محیط وابسته اند.

میرشکار، بیان داشت: یکی از موارد نگران کننده در کاهش pH  آب و در نتیجه کاهش غلظت یون کربنات،  این است که وضعیت ایجاد شده می تواند توانایی بعضی موجودات دریایی در تولید کربنات کلسیم لازم برای پوسته خود را دچار مشکل کند و موجب بروز اختلال در رشد و نمو آنها شود.

مدیر کل دفتر سواحل و زیست بوم های دریایی سازمان حفاظت محیط زیست  در ادامه با بیان اینکه نگرانی مهم دیگر در مورد اتفاقی است که می تواند برای مرجان ها رخ دهد، بیان داشت: آبسنگ های مرجانی جز متنوع ترین و مولدترین زیست بوم های دریایی محسوب می شوند که اسکلت کربنات کلسیمی آنها به وسیله یون کربنات موجود در آب ساخته می شود.

وی با اشاره به اینکه مرجان ها رنگ های زیبای خود را به واسطه جلبک های همزیستی دارند که  داخل سلول های مرجان زندگی می کنند، اظهار کرد:  در پاسخ به انواع مختلف استرس های محیطی، این جلبک ها گاهی میزبان خود را ترک می کنند که در این حالت اسکلت کربنات کلسیمی سفید رنگ مرجان نمایان می شود و آن را سفید شدگی مرجانی می نامند.

میرشکار با بیان اینکه سفید شدگی در شرایطی همچون گرمای بیش از حد می تواند رخ دهد و دانشمندان گمان می کنند که اسیدی شدن اقیانوس ها چنین پدیده هایی را تشدید می کند، تصریح کرد: اما مرجان ها و دیگر موجودات دریایی آهک ساز با اسیدی شدن اقیانوس ها به طرق دیگری نیز متاثر می شوند که در نتیجه پوسته یا صدف های آنها عملا متلاشی می شوند.

 این مقام مسئول در سازمان محیط زیست، عنوان کرد: بنابراین با اسیدی شدن بیشتر اقیانوس ها آن بخشی از آب که پوسته یا ساختار کربنات کلسیمی آبزیان با آن سازگار است به تدریج کم عمق تر و باریکتر خواهد شد و در نهایت محدوده های کوچک تری از آبها، مطلوبیت خود را برای موجودات سازنده کربنات کلسیم حفظ خواهند کرد.