مهندس علیرضا خجسته در گفتگو با خبرنگار مانا اظهار داشت: سالانه بیش از 50 هزار کشتی اقیانوس پیما وارد منطقه خلیج فارس میشود که بیش از 75 درصد ظرفیت بار آنها به حمل نفت خام و فرآورده های پتروشیمی اختصاص دارد.
مدیر کل حفاظت وایمنی دریانوردی سازمان بنادر و دریانوردی در ادامه با اشاره به اینکه حدود 45 درصد از نفت دنیا از طریق تنگه هرمز از سوی کشتی ها حمل می شود، یادآور شد: وجود 160 سکوی متحرک و ثابت نفتی، نشان از ریسک بالای ایجاد آلودگی در آبهای تحت حاکمیت ایران است.
وی با بیان اینکه تعداد کل شناورهای فعال ایرانی، 17 هزار فروند است، خاطرنشان ساخت: از این میزان شناور، تعداد 165 فروند به شناورهای اقیانوس پیما، چهارهزار و 919 فروند به لنج های باری، پنج هزار و 570 فروند به لنج های صیادی، 106 فروند به شناورهای مسافری و شش هزار و 240 فروند به قایق اختصاص دارد.
این مقام مسئول در سازمان بنادر و دریانوردی، تعداد شناورهای ورودی به بنادرایران در سال گذشته را 34 هزار و 97 فروند عنوان کرد و گفت: از این میزان 9 هزار و 78 فروند به شناورهای بالای هزار تن ورودی و 24 هزار و 947 فروند به شناورهای زیرهزار تن ورودی اختصاص داشته است.
وی خاطرنشان ساخت: کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریا ناشی از کشتیها (مارپل) MARPOL یکی از مهمترین کنوانسیون های زیست محیطی محسوب می شود که مادر کنوانسیون های پیشگیری از آلودگی دریا نیز شناخته می شود.
به گفته مدیر کل حفاظت و ایمنی دریانوردی سازمان بنادر و دریانوردی، این کنوانسیون با هدف حذف آلودگی های عمدی و غیرعمدی نفتی و سایر مواد مضر و کاهش تخلیه این مواد از طریق اعمال قوانین بر کشتی ها، بنادر و سکوها فعالیت می کند.
وی تصریح کرد: کنوانسیون مارپل از سال 1973 تا 2011 میلادی براساس افزایش تردد و فعالیتهای کشتیرانی و حمل و نقل دریایی اصلاحات زیادی به آن وارد شده است و دولت جمهوری اسلامی ایران نیز در آبان ماه سال 1381به عضویت این کنوانسیون درآمد.
وی الزام به داشتن طرح مدیریت مواد زائد بر سکوها و تاسیسات ساحلی و فراساحلی، اعمال الزامات منطقه ویژه دریایی مبنی بر ممنوعیت دفع مواد زائد در دریا، کنترل و بازرسی از الزامات ضمیمه ششم کنوانسیون مارپل در کاهش آلودگی هوای ناشی از کشتیها، نظارت و کنترل میزان اکسیدهای گوگرد در سوخت کشتیها براساس الزامات کنوانسیون مارپل و نظارت بر اجرای الزامات ضمیمه ششم کنوانسیون مارپل در مدیریت کارایی انرژی به منظور کاهش گازهای گلخانه ای از اقدامات اجرایی براساس کنوانسیون یاد شده دانست.
این مقام مسئول در سازمان بنادر و دریانوردی، کنوانسیون آمادگی، مقابله و همکاری در برابر آلودگی نفتی (OPRC) مصوب 1990 با هدف اقدام سریع و موثر در صورت وقوع سانحه آلودگی نفتی به منظور جلوگیری از ورود خسارات جبران ناپذیر به محیط زیست دریایی کشتیها، بنادر و تاسیسات دریایی و فراهم کردن زمینه های همکاریهای ملی ـ بین المللی به کشورها برای مقابله با بروز حوادث ناشی از آلودگی نفتی را یکی از مهمترین کنوانسیونهای بین المللی در زمینه مقابله با آلودگی های دریایی برشمرد.
مهندس خجسته با اشاره به اینکه ایران در اسفند ماه 1379 به این کنوانسیون ملحق شده است، بیان داشت: ایجاد مراکز مقابله با آلودگی دریا در شمال و جنوب کشور و تجهیز بنادر به انواع تجهیزات مقابله با آلودگی های دریایی به ارزش تقریبی 30 میلیون یورو از جمله اقدامات اجرایی محسوب می شود که از سوی سازمان بنادر و دریانوردی بر اساس کنوانسیون مذکور در کشور صورت گرفته است.
مدیر کل حفاظت و ایمنی دریانوردی سازمان بنادر و دریانوردی، تاکید کرد: پایش هوایی و دریایی با استفاده از هشت فروند بالگرد و یک فروند هواپیما و 21 فروند شناور ناجی، اجرای عملیات پاکسازی و مقابله با آلودگی درآبهای کشور، برگزاری مانورهای ملی- منطقه ای و استانی مقابله با آلودگی دریا، برگزاری دوره های آموزشی مقابله با آلودگی دریایی، همکاری و تعامل با مراکز منطقه ای در خلیج فارس، دریای عمان و دریای خزر نیز از دیگر اقدامات اجرایی براساس کنوانسیون مذکور محسوب می شود.