به گزارش گروه بین الملل مانا، بار دیگر مازاد ظرفیت مورد سرزنش قرار می گیرد و در این مقاله متوجه خواهیم شد که ظرفیت بیشتری در انتظار ورود به بازارهای سال جاری میلادی است و این روند تا سال 2019 میلادی ادامه خواهد داشت.
در بخش پیشین اهمیت نرخهای بلند مدت در مقایسه با کوتاه مدت به ویژه در مسیرهای تجاری آسیا-اروپا و ترانس پاسفیک تشریح شد. اما تغییری اتفاق خواهد افتاد. نخست، شکاف بین نرخ های بلند مدت و کوتاه مدت در ماه آوریل سال 2017 میلادی و سپس در فصول گرم تابستان دیده می شود.
در نخستین روز ماه آگوست سال 2017 میلادی نرخ های میانگین کوتاه مدت و بلند مدت به ترتیب یک هزار و 816 و یک هزار و 397 دلار اعلام شد و تفاوت 419 دلاری بین دو نرخ را نشان داد. در تاریخ 11 ماه اکتبر، نرخ ها به یک هزار و 538 برای بازه کوتاه مدت و یک هزار و 395 دلار برای بازه بلند مدت رسید که خبر از اختلاف 173 دلاری بین دو بازار می دهد.
درحالی که نرخ کوتاه مدت بالاتر از نرخ بلند مدت است، ذکر این نکته دور از اهمیت نیست که طی دو ماه شکاف بین دو نرخ در تعیین نرخ های میانگین بازار و در مسیر تجارت ترانس پاسفیک کاهش 60 درصدی را تجربه کرد. شناورهای حمل بار در تلاش بودند تا مقابل نرخ های نامنظم و نوسانی مانند افزایش نرخ کلی (GRI) بار بایستند. افزایش نرخ بین 600 تا یک هزار دلار متغیر بود و شناورها توانستند مقابل کاهش بیشتر آن را بگیرند.
گزارش های رسیده نشان می دهد که مازاد ظرفیت در سه ماه پایانی سال گذشته میلادی نیز تداوم داشت و این لغزش نرخ های کوتاه مدت در مقایسه با نرخ های بلند مدت به موجب آن رخ داد. در این میان تنها کمکی که می توان به صنعت کشتیرانی کرد، مقاومت در برابر افزایش نرخ و سعی در حفظ سطح آن به میزان ثبت شده در سه ماه دوم سال 2016 میلادی است. اما، نمی توان ادعا کرد که بازار در بسیاری از بخش ها برای خطوط حمل و نقل بازار سالمی است. با این حال تجربه ثابت کرده است که در این صنعت می توان شاهد تغییرات بنیادین و اساسی در یک شب نیز بود.
آمادگی تامین کنندگان برای مذاکره
با وجود تمامی نوسان ها و بی ثباتی ها در بازار، چهار سوال اساسی مطرح و تحلیلگران بهترین پاسخ های ممکن را به این سوالات داده اند.
1. آیا می توان منتظر ماند و بازی سال 2018 را از دریچه بازیگر تماشا کرد و در سه ماهه دوم سال جاری میلادی وارد عمل شد؟با توجه به آنچه در حال حاضر شاهد آن هستیم و ورود ظرفیت مازاد به بازار، نرخ های بلند مدت و کوتاه مدت روندی نزولی را در پیش خواهند گرفت و این وضعیت با ورود ظرفیت بیشتر در سال آتی میلادی بدتر نیز می شود. از این رو نمیتوان در خصوص وضعیت بازار و تصمیم خطوط حمل و نقل در این صنعت نظری قاطع داد. تنها ممکن است خطوط هزینه های اضافی را در تلاش برای جبران کاهش بالقوه نرخ ها اعمال کنند.
2. آیا می توان برای حفظ بهتر جایگاه، تخصیص بیشتر بار در کریدورهای پرنوسان و به بازار کوتاه مدت را شاهد بود؟
تخصیص حجم بیشتر بار به کریدورهای خاص پرنوسان و استراتژی کلی حمل و نقل بستگی دارد. با افزایش مازاد ظرفیت و افزایش مشارکت در بازار حمل و نقل، مقایسه نرخ های کوتاه مدت و بلندمدت و انطباق آنها با استراتژی اتخاذ شده می تواند کمک بزرگی باشد.
3. آیا می توان سود قابل توجهی از خرید و فروش بخشی یا تمام حجم بار در قراردادهای شش ماه به جای 12 ماهه کسب کرد؟
حتی درصورتیکه نرخ حمل و نقل در بازار همچون سالهای گذشته به ثبات برسد، باز هم شرایط بازار حساس است و نمی توان انتظار کسب سود از قراردادهای خرید و فروش حجم بار طی شش ماه را داشت. ما مشتریان را به نظارت مستمر بر بازار و شرایط اقتصادی تشویق می کنیم.
4. آیا امکان تعدیل نرخ در قراردادها برای تعیین سقف و کف قیمت با هدف پیش بینی و بر اساس رویدادها و مبناهای جنبشی وجود دارد؟
قطعا زمان آن رسیده که شناورداران و فورواردرها با شرکای خود در سطح گسترده و وسیع همکاری داشته باشند. انعطاف پذیری، دانش بازار و تاریخ نرخ و شاخص های مطرح در کشتیرانی از عواملی هستند که باید توجه ویژه ای به آنها در کنار یکدیگر شود.
در پایان بخش دوم باید یادآور شد که تحلیل انجام شده تغییرات و نوسانات کنونی بازار را مورد بررسی قرار می دهد و پیش بینی های آن بر مبنای رویدادهای حال حاضر است. صنعت کشتیرانی می تواند تغییرات زیادی را در خود و در بازه زمانی کوتاهی به نمایش بگذارد که لازمه دستیابی به درک صحیح این روند نظارت مستمر و دائمی بر داده های منتشر شده از سوی سازمان بین المللی فعال در این صنعت است.