به گزارش مانا محمد راستاد با اشاره به لازم الاجرا شدن الزامات کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتی ها از ۱۸ شهریور سال جاری (۸ سپتامبر ۲۰۱۷) با الحاق ۶۳ کشور و ۵/۶۸ درصد تناژ کشتیرانی جهانی گفت: آب توازن که برای حفظ ثبات و تعادل کشتی ها در مخازن خاصی نگهداری می شود، می تواند حاوی موجودات مضر، عوامل بیماری زا و گونه های دریایی مهاجم باشد.
وی افزود: گونه های دریایی مهاجم می توانند اکوسیستم های محلی را مختل کنند؛ بر تنوع زیستی تاثیر بگذارند و خسارات اقتصادی زیادی به بار آورند. از این رو، کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتیها در سال ۲۰۰۴ به منظور جلوگیری از انتشار این گونه ها به مناطق غیر بومی و به روز آسیب های فوق تصویب شد و کشتی ها را موظف کرد آب توازن خود را به منظور برداشت آن از نقاط بی خطر، و تصفیه آن برای پاکسازی ارگانیزم ها و عوامل آسیب رسان به شیوه های مختلف تعیین شده در دستورالعمل های این کنوانسیون و تصفیه آن برای پاکسازی ارگانیزم ها و عوامل آسیب رسان به شیوه های مختلف تعیین شده در دستورالعمل های این کنوانسیون مدیریت کنند.
معاون وزیر راه و شهرسازی اضافه کرد : از تاریخ ۱۸ شهریور ماه سالجاری، رعایت مفاد کنوانسیون شامل عدم تخلیه آب تصفیه نشده مخازن در دریا، نگهداری طرح مدیریت آب توازن و دفتر ثبت وقایع آب توازن بر روی کشتی، بازرسی و صدور گواهینامه های مربوطه، نمونه برداری از مخازن آب توازن در صورت نیاز برای کشتیهای جدید، الزامی شد.
به گفته راستاد، کشتی های جدیدی که از تاریخ ۸ سپتامبر ۲۰۱۷(۱۸ شهریور ماه ۱۳۹۶) و بعد از آن ساخته یا تحویل داده شوند، ملزم به نصب سیستم های پردازش آب توازن (طبق مقرره D-۲ کنوانسیون) هستند.
بر اساس این گزارش، در هفتاد و یکمین اجلاس کمیته حفظ محیط زیست دریایی (MEPC۷۱)، سازمان بین المللی دریانوردی (ْآیمو) موافقت کرد تا به کشتیهای موجود، فرصتی دوساله برای انطباق با الزامات D-۲ و نصب سیستمهای پردازش آب توازن داده شود و این کشتیها تا سال ۲۰۱۹ موظف به تبادل آب توازن در طول مسیر هستند (بر اساس مقرره D-۱ کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتیها).
مرکز منطقه ای راپمی طی بخشنامه ای (MEPC۵۹/INF,۳) از تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۰۹ کلیه شناورهای ورودی از خارج از منطقه دریایی راپمی را موظف به تعویض آب توازن خود، در حین حرکت در فاصله حداقل ۲۰۰ مایل دریایی از نزدیکترین خشکی و در عمق حداقل ۲۰۰ متر نموده است.