مريم احسانپور در گفتگو با خبرنگار مانا در بندرعباس با اعلام اين خبر اظهار كرد: تنوع زيستي در زيستبومهای دريايی از اهميت ويژهای برخوردار است و در اين راستا، تأكيد اصلی برنامههای پايش بر آبسنگهای مرجانی و ماهيان غضروف بوده است.
وي افزود: آبسنگهای مرجانی به عنوان يكي از غنيترين زيستگاههای دريايی، نقش كليدی در حفظ و پايداری تنوع زيستی ايفا میكنند. در همين زمينه، اداره دريايی استان با استفاده از ظرفيتها و امكانات موجود، پايش مستمر اين آبسنگها را در جزيره سيری انجام داده و ميزان تراكم و سفيدشدگي مرجانها در چندين نقطه مورد ارزيابی قرار گرفته است.
به گفته احسانپور، هدف از اين پايشها شناسايی عوامل تهديدكننده مانند تغييرات دمايی، آلودگيهای نفتي و پديده سفيدشدگي مرجانها و جلوگيری از تخريب زيستگاههای حساس دريايي است.
معاون محيط زيست دريايی ادارهكل حفاظت محيط زيست هرمزگان در ادامه به اهميت پايش و حفاظت از ماهيان غضروفی نيز اشاره كرد و گفت: اين گونهها از جمله سفرهماهيان و كوسهماهيان، جايگاه ويژهای در تعادل اكولوژيكی دريا دارند. در همين راستا، مطالعات مربوط به جمعيت، پراكنش جغرافيايي و بررسي عوامل تهديدكننده مانند صيد غيرمجاز و تخريب زيستگاهها در سطح استان انجام شده است.
احسانپور خاطرنشان كرد: با توجه به كاهش ذخاير اين گونهها در سالهای اخير، اجرای اين برنامههای پايشی بهمنظور حفظ تنوع زيستی، پايداری منابع دريايی و صيانت از سرمايههای طبيعی درياهای جنوب كشور، در دستور كار جدی ادارهكل قرار دارد.
این مقام مسئول در ادامه نیز عنوان کرد: اكوسيستمهای ساحلی و دريايی از جمله ارزشمندترين زيستبومهای كره زمين به شمار ميروند كه علاوه بر نقش حياتی در توليد غذا، پايداری اقليم و چرخه اكولوژيكی، منبع اصلی تأمين معيشـت هزاران خانوار ساحلنشين هستند. در استان هرمزگان، تنوع بالای گونههای مرجانی، ماهيان، پرندگان دريايی و پوششهای گياهی ساحلی، اين منطقه را به يكی از كانونهای مهم تنوع زيستی كشور تبديل كرده است.
وی اضافه کرد: با اين حال، اين زيستبومها بهشدت در برابر تهديداتی چون آلودگی دريايی، توسعه ناپايدار ساحلی، صيد بيرويه و تغييرات اقليمی آسيبپذيرند. هرگونه تغيير در دماي آب، رسوبگذاری يا تخريب زيستگاهها میتواند تعادل اين اكوسيستم حساس را بر هم بزند و پيامدهای جدی برای اقتصاد و محيط زيست منطقه به همراه داشته باشد.
احسانپور در انتها نیز گفت: حفظ تنوع زيستی نهتنها به معنای حفاظت از گونههای دريايی است، بلكه تضمينی برای پايداری منابع طبيعی، تابآوری اجتماعات محلی و ارتقای امنيت زيستمحيطي كشور به شمار ميرود. از اين رو، تداوم برنامههای پايشی، آموزش جوامع محلی و همكاری نزديك دستگاههای اجرايی ميتواند نقش مهمی در صيانت از اين ميراث طبيعی ايفا كند.