اختصاص ۵ میلیارد تومان جهت پاکسازی تالاب انزلی از گونه مهاجم سنبل آبی

مجتبی ذوالجودی در گفتگو با خبرنگارمانا با تأکید بر ضرورت تداوم پاکسازی تالاب بین‌المللی انزلی از گونه مهاجم سنبل آبی، اظهار داشت: یکی از مهمترین اقدامات در دستور کار سازمان حفاظت محیط زیست، عملیات حذف گونه‌های مهاجم در تالاب بین‌المللی انزلی است.

معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست، تصریح کرد: به منظور حذف فیزیکی این گونه مهاجم، پنج میلیارد تومان به این پروژه تخصیص یافته است.

وی همچنین ادامه داد: با تخصیص این میزان اعتبار، ۳۵ تُن سنبل آبی از سطح تالاب بین المللی انزلی جمع آوری شد.

به گفته وی، با این اقدام مهم وضعیت بحرانی پیش آمده برای تالاب بین‌المللی انزلی ناشی از وجود سنبل‌های آبی تا حدود زیادی بهبود یافته است.

این مقام مسئول در سازمان محیط زیست با اشاره به اینکه گیاه مهاجم سنبل آبی با رنگی بنفش چند سالی است که در تالاب انزلی رخنه کرده و به دلیل اینکه ساقه‌های این گیاه میزان زیادی از آب تالاب را در خود حفظ می‌کند باعث کاهش سطح آب در نتیجه کاهش اکسیژن آب تالاب شده است.

وی تصریح کرد: قسمت اعظمی از پاک‌سازی گیاه مهاجم سنبل آبی از رودخانه‌های مختلف ورودی به تالاب انزلی و بخش‌های درگیر با این گیاه توسط بسیج سازندگی سپاه در حال انجام است و تا جمع‌آوری کامل، این عملیات ادامه خواهد یافت.

ذوالجودی با تأکید بر اینکه هم اکنون سرعت تکثیر سنبل آبی در تالاب بین‌المللی انزلی به شدت افزایش یافته است، بیان داشت: در همین راستا حذف این گونه مهاجم به عنوان یک پروژه اورژانسی معاونت محیط زیست دریایی در دست انجام است.

وی با بیان اینکه برخی از گونه‌های دریایی غیر‌بومی هستند، اما مهاجم نیستند به صورتی که با گونه‌های بومی منطقه سازگاری دارند، اذعان داشت: خطرناک‌ترین گونه گیاهی غیر‌بومی سنبل آبی است که هم اکنون شاهد زیست آن در تالاب بین‌المللی هستیم.

سنبل آبی یکی از ده گونه گیاهان مهاجم دنیاست که  وقتی وارد اکوسیستم آبی می‌شود ظرف مدت دو هفته می‌تواند جمعیت خود را به میزان دو برابر افزایش داده و یک بوته گل با ۲۰ گل می‌تواند سه هزار دانه تولید کند و هر دانه آن بین پنج تا ۲۷ سال می‌تواند زنده بماند. سنبل آبی از خانواده غلافیان، بومی مناطق گرمسیری آمریکای جنوبی و آمازون است که در آب‌های شیرین می‌توانند زنده بمانند. حضورش در زادگاه اصلی‌اش برزیل یا حوزه آمازون به دلیل فعالیت دشمنان طبیعی‌اش مشکل ساز نیست، اما خروجش از سال ۱۸۸۴ از زادگاهش به علت حضور در نمایشگاه‌های جهانی و زیبایی‌اش تا کنون بیش از ۶۰ کشور جهان را با خود درگیر کرده است. وجودش نخستین بار در ایران در سال ۹۰ در بخشی از تالاب ۲۰ هکتاری عینک رشت گزارش شد و پس از آن تالاب بین‌المللی انزلی و تالاب‌ها و آب بندان‌های گیلان را فرا گرفت. آمار‌ها نشان می‌دهد حدود هزار هکتار از وسعت ۱۸ هزار هکتاری تالاب بین‌المللی انزلی را سنبل آبی پوشانده است. از چگونگی آمدن بذر این گیاه به گیلان و رهاسازی در تالاب عینک اطلاع دقیقی در دست نیست، اما گردشگران بی‌اطلاع نیز به علت زیبایی این گیاه پس از خرید در نمایشگاه و یا کندن از طبیعت و پشیمانی از نگهداری آن در خانه‌های خود به علت رشد زیاد، آن را در آب‌ها رها کرده و موجب گسترش آن در طبیعت شدند.

تالاب بین المللی انزلی ۲۵هزار هکتار مساحت دارد که بیش از ۸۰ درصد (۱۹هزار هکتار) از پهنه این تالاب در حوزه سرزمینی شهرستان بندرانزلی واقع است و این تالاب با وجود اینکه در سال ۱۹۷۵ جزء اولین تالاب‌های ثبت شده در فهرست کنوانسیون بین‌المللی رامسر بود، ولی در سال ۱۹۹۳ در فهرست تالاب‌های در معرض نابودی قرار داده شده است.