به گزارش مانا نشریه هفتگی اکونومیست، سر باز زدن حزب جمهوریخواه از پذیرش قواعد دموکراتیک را به عنوان موضوع طرح و تیتر جلد نخستین شماره سال ۲۰۲۲ میلادی خود انتخاب کرده است.
اکونومیست در این سر مقاله با عنوان «شانه خالی کردن» این پرسش را مطرح کرده است که «چگونه در مورد تهدید دموکراسی آمریکایی فکر کنیم؟» و میافزاید: «ادامه شیفتگی ترامپ در حزب جمهوری خواه نگران کننده است. این نباید به سرنوشت گرایی منجر شود».
اکونومیست در این مقاله آورده است:
آمریکایی ها نگران ثبات دموکراسی خود هستند. تقریباً 40 درصد از فعالان سیاسی می گویند که اعضای قبیله مقابل شرور هستند. 60 درصد معتقدند که تهدیدی برای کشور هستند. بیش از 80 درصد فکر می کنند که سیستم به "تغییرات اساسی" یا "اصلاحات کامل" نیاز دارد.
همه اینها در حمله یک سال پیش حامیان ترامپ به ساختمان کنگره در تلاش برای جلوگیری از تایید شکست قهرمان خود، که باعث زخمی شدن 140 افسر پلیس شد، به طرز خطرناکی واقعیت پیوست. پس از یک لحظه شفافیت زودگذر، اکثر قانونگذاران جمهوری خواه به بهانه تراشی برای دونالد ترامپ بازگشتند زیرا دروغ های او به سرعت جا افتاده بود.
امروزه، 70 درصد از رای دهندگان جمهوری خواه همچنان معتقدند که انتخابات به سرقت رفته است. در نظرسنجی رو در رو، رئیسجمهور سابق یک واحد درصد از بایدن عقبتر است، کاملاً در محدوده خطا قرار دارد و به لطف کالج الکترال، احتمالاً در یک تطابق نظری پیشتر است.
حزب گرایی افراطی و امتناع جمهوری خواهان از پذیرش نتایج انتخابات در واقع ترکیب خطرناکی است. با این حال، یک حقیقت اساسی درباره سیاست دو حزبی به راحتی در رژیم غذایی خشم گم می شود: دموکرات ها و جمهوری خواهان برای عملکرد سیستم به یکدیگر نیاز دارند. بنابراین تجدید باید از طریق حزب جمهوری خواه جریان یابد. این سخت خواهد بود - اما نه به آن سختی که فاجعه گرایان می گویند.
تهدیدات سیستم واقعی است. بزرگترین آن این است که در چندین ایالت کلیدی، اداره رای گیری به عرصه حزبی کشیده شده است.
در جورجیا، پس از اینکه برد رافنسپرگر از تغییر نتایج انتخابات سال 2020 به درخواست آقای ترامپ امتناع کرد، جمهوری خواهان دفتر وزیر خارجه ایالتی را تضعیف کردند. در میشیگان و پنسیلوانیا، نامزدهای جمهوریخواه که ادعا میکنند آخرین انتخابات ریاستجمهوری دزدیده شده، برای سمتهایی کاندیدا میشوند که انتخابات بعدی را اداره و تایید میکند.
انتخابات میان دوره ای نوامبر 2022 و انتخابات سراسری سال 2024 در سایه چنین فضایی برگزار می شود. جمهوری خواهان در آستانه به دست آوردن کنترل یک یا هر دو مجلس کنگره هستند. آقای ترامپ میتواند به طور قانونی کاخ سفید را در سال 2024 بازپس گیرد. نتایج هر یک از این رقابتها میتواند توسط هر دو طرف مورد مناقشه قرار گیرد، بهویژه در انتخابات ریاستجمهوری بعدی که احتمالاً نتایج نزدیک است.
امتیاز فرد بازنده، به عنوان محوری برای انتقال قدرت، ممکن است برای بار دوم متوقف شود. تحقیر مشروعیت انتخاباتی به یک اعتقاد دو حزبی و فاجعه آمیز تبدیل می شود.
بهترین پاسخ این است که با تقویت سیستم رأی دهی قبل از اینکه خیلی دیر شود، از دموکراسی امروز محافظت کنیم.
با این حال، اگرچه آمریکاییها میگویند که خواهان اصلاحات در رایگیری هستند، اما طرفهای مختلف معنای متفاوتی از آن دارند. با توجه به اینکه دموکراتها میخواهند رأی دادن را برای مردم آسانتر کنند و جمهوریخواهان نگران تقلب و چگونگی تأیید نتایج هستند، مصالحهای که هر دو را تضمین کند باید امکانپذیر باشد.
یک قانون امنیتی انتخاباتی از این نوع باید در راس دستور کار سال 2022 قرار گیرد. با این حال، تصویب قوانین، مستلزم همان دو حزبی بودن است که فقدان آن ریشه انحطاط دموکراتیک آمریکا است.
اینجاست که آینده حزب جمهوری خواه مطرح می شود. فاجعهگرایان بر این باورند که مدافعان دموکراسی با مهاجمان آن نابرابر هستند تا حدی به این دلیل که یکی از دو حزب بزرگ کشور در حال تبدیل شدن به چیزی است که بیشتر شبیه فیدز، حزب حاکم در مجارستان است تا حزب جمهوری خواه. حزب قدیمی را در نظر بگیرید که چقدر دور از ذهن است که تصور کنیم دولت بوش ها یا رونالد ریگان به عنوان وسیله نقلیه مردی عمل کنند که در مورد یک انتخابات دزدیده شده دروغ میگوید.
این درست است که حزب تحت سلطه جمهوری خواهان، «اول آمریکا» است که برای جلوگیری از مهاجرت، محدود کردن تجارت خارجی و پایان دادن به درگیری در خارج از کشور تلاش میکند. برتری آنها به توضیح اینکه «چرا جمهوری خواهانی که به دلیل خیانت به سوگند ریاست جمهوری به استیضاح ترامپ رأی دادند، اکنون از حزب اخراج می شوند؟» کمک می کند.
ممکن است ثابت شود که این محاسبه اشتباه است. هر کسی که فکر میکند میتواند آقای ترامپ را هدایت کند، به نظر میرسد در نهایت توسط او طرد شده و مورد تحقیر قرار میگیرد. با این حال، افرادی که به تلاش برای تضعیف نتیجه انتخابات اعتراض دارند، از جمله میچ مک کانل و آقای رافنسپرگر، هنوز در مقام هستند. اگرچه آنها از محکوم کردن آقای ترامپ در ملاء عام خودداری می کنند، اما فقط در یک بحران خواهید فهمید که چگونه بین قدرت گرفتن طرف خود و بقای دموکراسی خود یکی را انتخاب می کنند.
چنین افرادی مهم هستند. بازسازی جمهوری خواهان، اگر رخ دهد، به شکل رنسانس ریگانی نخواهد بود. رای دهندگانی که نامزدهای سال 2022 را انتخاب می کنند، به همان اندازه که ریگان از FDR (روزولت) فاصله داشت، با انقلاب ریگان فاصله خواهند داشت.
مهم این است که چنین شخصی مسئول حزبی خواهد بود که هنوز دارای تعداد زیادی رای دهندگان شایسته و میهن پرست است که توسط گروهی بدبین از رهبران و مبلغان فریب خورده اند و معتقدند که با بیان اینکه انتخابات دزدیده شده است، از دموکراسی دفاع می کنند. تصور اینکه با این افراد می توان برای همیشه در فریبکارانه رفتار کرد، اشتباه است.
بازسازی حزب تا زمانی که آقای ترامپ رهبر حزب جمهوری خواه باشد غیرممکن است. با این حال، این روش دیگری برای گفتن این است که «مسیر حزب با سرنوشت یک مرد گره خورده است». و این بدان معنی است که می تواند تغییر کند.