طی جنگ سرد، خلیج بالاکلاوا محل استقرار یک پایگاه زیردریایی فوق محرمانه بود که برای بقا در برابر یک حمله اتمی آمریکا و سپس انجام حمله‌ای تلافی جویانه طراحی شده بود.
کد خبر: ۸۹۰۵۹
به گزارش مانا، بالاکلاوا که در منتهی الیه جنوب غربی شبه جزیره کریمه واقع شده، بندری راهبردی و بخشی از شهر سواستوپل است که روس‌ها برای بیش از ۲۰۰ سال از آن برای انجام برخی برنامه‌های خود در دریای سیاه و فراتر از آن استفاده کردند.
امروزه، از این پایگاه به عنوان یک موزه استفاده می‌شود و یوری تاراریف که در گذشته به عنوان کاپیتان در لشکر چهاردهم زیردریایی نیروی دریایی شوروی خدمت می‌کرد، مدیریت آن را بر عهده دارد.
تاراریف طی دوران خدمت خود شاهد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و همچنین ترک آخرین زیردریایی از پایگاه بالاکلاوا در سال ۱۹۹۲ بوده است.
پایگاه زیرزمینی بالاکلاوا در عمق ۴۰۰ فوتی (۱۲۲ متر) زیر کوه تاوروس (Mount Tavros) ساخته شده است و در سال ۲۰۰۳ به موزه تبدیل شد.
پس از الحاق کریمه به خاک روسیه، موزه تاراریف زیر کنترل وزارت دفاع روسیه قرار گرفت.
بازدیدکنندگان از طریق کانالی که خلیج بالاکلاوا را به قلب پایگاه زیرزمینی متصل می‌کند، به آن دسترسی دارند. یک دروازه فلزی ۱۶۵ تنی می‌توانست این پایگاه را طی جنگی اتمی مهر و موم کند و توانایی مقاومت در برابر انفجاری ۱۰۰ کیلوتنی - پنج برابر نیروی تخریب یکی از بمب اتمی آمریکا که روی شهر ناگازاکی فرو افتاد - را داشت.
مخفی‌ترین قسمت پایگاه جایی بود که کلاهک‌های اتمی نگهداری می‌شدند. کارگران در این پایگاه لباس‌های ویژه‌ای به تن می‌کردند تا از ایجاد الکتریسیته ساکن جلوگیری شود و دیوار‌ها عایق شده بودند تا پژواک‌هایی که ممکن بود موجب درک نادرست از دستورات شود را کاهش دهد.
جمله "هر آنچه را می‌دانید بیان نکنید، اما همواره بدانید چه باید بگویید! " روی دیوار با رنگ قرمز نوشته شده بود تا کارگران نیاز به رازداری را فراموش نکنند.
یکی از اشیا به نمایش گذاشته شده در این موزه که خاطرات تلخی را برای روس‌ها زنده می‌کند، مدل ناو هواپیمابر کیفاست که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از خدمت خارج شد و امروز در یک پارک موضوعی در چین استفاده می‌شود.
با توجه به این که بودجه موزه بالاکلاوا توسط دولت مسکو تامین می‌شود، آنچه در این موزه به نمایش گذاشته می‌شود هرچه بیشتر دشمنی بین این کشور و آمریکا را بازتاب می‌دهد. به عنوان مثال، تابلویی درباره حمله آمریکا به شهر‌های هیروشیما و ناگازاکی ژاپن که زیر نور قرمز قرار گرفته است عمو سام که نماد شخصیتی و تجسم ملیت برای دولت فدرال ایالات متحده آمریکا است را نشان می‌دهد که انگشت خود را به سمت بازدیدکننده نشانه رفته و در کنار آن واژه‌های "جنایات علیه بشریت" در اندازه‌ای بزرگ دیده می‌شود. مورد دیگر، طرح آمریکا برای تخریب اتحاد جماهیر شوروی با بمب‌های اتمی را نشان می‌دهد تا به نوعی توسعه سلاح‌های اتمی و پایگاه‌های زیرزمینی مانند خلیج بالاکلاوا توجیه شود.
تاتایانا اتپانتسویچ یکی از پژوهشگران این موزه می‌گوید که ترجیح می‌دهد روز‌های بد گذشته در همان گذشته باقی بمانند. به اعتقاد وی بازگشت به آن دوران ایده خوبی نیست و حفظ دوستی و همکاری با یکدیگر به جای جنگ، حتی اگر چیزی به نام جنگ سرد باشد، ایده بهتری است.
به گفته اتپانتسویچ، پایگاه‌های زیردریایی مخفی بهتر است که به عنوان موزه استفاده شوند.
امروزه، از این پایگاه به عنوان یک موزه استفاده می‌شود و یوری تاراریف که در گذشته به عنوان کاپیتان در لشکر چهاردهم زیردریایی نیروی دریایی شوروی خدمت می‌کرد، مدیریت آن را بر عهده دارد.
تاراریف طی دوران خدمت خود شاهد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و همچنین ترک آخرین زیردریایی از پایگاه بالاکلاوا در سال ۱۹۹۲ بوده است.
پایگاه زیرزمینی بالاکلاوا در عمق ۴۰۰ فوتی (۱۲۲ متر) زیر کوه تاوروس (Mount Tavros) ساخته شده است و در سال ۲۰۰۳ به موزه تبدیل شد.
پس از الحاق کریمه به خاک روسیه، موزه تاراریف زیر کنترل وزارت دفاع روسیه قرار گرفت.
بازدیدکنندگان از طریق کانالی که خلیج بالاکلاوا را به قلب پایگاه زیرزمینی متصل می‌کند، به آن دسترسی دارند. یک دروازه فلزی ۱۶۵ تنی می‌توانست این پایگاه را طی جنگی اتمی مهر و موم کند و توانایی مقاومت در برابر انفجاری ۱۰۰ کیلوتنی - پنج برابر نیروی تخریب یکی از بمب اتمی آمریکا که روی شهر ناگازاکی فرو افتاد - را داشت.
مخفی‌ترین قسمت پایگاه جایی بود که کلاهک‌های اتمی نگهداری می‌شدند. کارگران در این پایگاه لباس‌های ویژه‌ای به تن می‌کردند تا از ایجاد الکتریسیته ساکن جلوگیری شود و دیوار‌ها عایق شده بودند تا پژواک‌هایی که ممکن بود موجب درک نادرست از دستورات شود را کاهش دهد.
جمله "هر آنچه را می‌دانید بیان نکنید، اما همواره بدانید چه باید بگویید! " روی دیوار با رنگ قرمز نوشته شده بود تا کارگران نیاز به رازداری را فراموش نکنند.
یکی از اشیا به نمایش گذاشته شده در این موزه که خاطرات تلخی را برای روس‌ها زنده می‌کند، مدل ناو هواپیمابر کیفاست که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از خدمت خارج شد و امروز در یک پارک موضوعی در چین استفاده می‌شود.
با توجه به این که بودجه موزه بالاکلاوا توسط دولت مسکو تامین می‌شود، آنچه در این موزه به نمایش گذاشته می‌شود هرچه بیشتر دشمنی بین این کشور و آمریکا را بازتاب می‌دهد. به عنوان مثال، تابلویی درباره حمله آمریکا به شهر‌های هیروشیما و ناگازاکی ژاپن که زیر نور قرمز قرار گرفته است عمو سام که نماد شخصیتی و تجسم ملیت برای دولت فدرال ایالات متحده آمریکا است را نشان می‌دهد که انگشت خود را به سمت بازدیدکننده نشانه رفته و در کنار آن واژه‌های "جنایات علیه بشریت" در اندازه‌ای بزرگ دیده می‌شود. مورد دیگر، طرح آمریکا برای تخریب اتحاد جماهیر شوروی با بمب‌های اتمی را نشان می‌دهد تا به نوعی توسعه سلاح‌های اتمی و پایگاه‌های زیرزمینی مانند خلیج بالاکلاوا توجیه شود.
تاتایانا اتپانتسویچ یکی از پژوهشگران این موزه می‌گوید که ترجیح می‌دهد روز‌های بد گذشته در همان گذشته باقی بمانند. به اعتقاد وی بازگشت به آن دوران ایده خوبی نیست و حفظ دوستی و همکاری با یکدیگر به جای جنگ، حتی اگر چیزی به نام جنگ سرد باشد، ایده بهتری است.
به گفته اتپانتسویچ، پایگاه‌های زیردریایی مخفی بهتر است که به عنوان موزه استفاده شوند.