به گزارش گروه بین الملل مانا، نفت ِشن و ماسه که در مسیرهای ساحلی و در قالب توسعه راهها مورد استفاده قرارمی گیرد خطرهای بسیاری نظیر اسیدی شدن و افزایش دمای آب اقیانوسها، نشت از کشتی های حامل این مواد و برخورد موجودات دریایی با کشتی ها را در بر دارد.
این گزارش گازهای گل خانه ای ناشی از محصولات شنهای نفتی به ازای هر بشکه را بیشتر از میزان تولید شده از نفت خام سبک در تمام طول مدت وجود این نفت اعلام کرد.
بر اساس این گزارش، قیر استخراج شده از شن ها و ماسه های نفتی معمولا در مناطق ساحلی انبار شده و به وسیله کشتی به مقصد منتقل می شوند.
هنوز تحقیقی در خصوص اثرات قیر تولید شده از این نفت بر روی جانوران آبزی انجام نشده است.
ماسههای نفتی یا ماسههای قیردار نوعی منبع نفت غیرمتعارف است که به صورت ماسههای قیری یا ماسههای آزاد و یا به صورت سنگهای سفتشدهای از مخلوط ماسه، گِل رس، آب و قیر (نفت بسیار سنگین و با گرانروی بسیار بالاتر از نفت معمولی) یافت میشود.
بزرگترین منابع ماسههای نفتی جهان در کانادا (استان آلبرتا) و ونزوئلا، و به میزان کمتری در روسیه و قزاقستان قرار گرفته است.