هزینه‌های عملیاتی شناورها افت کرد
هزینه‌های عملیاتی برای ششمین سال متوالی روندی نزولی را طی می‌کند، اما اپراتورها باید بدانند که تا زمان خوشنودی فاصله زیادی باقی مانده و مسیر پیش روی موانع بسیاری دارد.
کد خبر: ۸۲۱۳۳
به گزارش گروه بین الملل مانا و به نقل از موسسه مشاوره‌ای مور استفنز، هزینه‌های عملیاتی کشتیرانی در سال ۲۰۱۷ میلادی افت ۱.۳ درصدی را در کارنامه خود ثبت کرد. شاخص OpCost ۲۰۱۸ نشان می‌دهد، هزینه‌های عملیاتی برای تانکر، شناور‌های حمل فله و صنایع کانتینری در سال گذشته و برای ششمین سال متوالی با افت همراه بود.
بر اساس این گزارش، تمامی مقوله‌های هزینه در سال گذشته همانطور که در سال ۲۰۱۶ میلادی کاهش یافته بود، افت داشت. در یک مقایسه سال به سال، شاخص شناور‌های حمل فله سه واحد معادل ۱.۹ درصد کاهش یافت. این در حالی است که شاخص شناور‌های کانتینری در مقایسه با یک واحد افت یعنی ۰.۶ درصد در سال ۲۰۱۶ میلادی، دو واحد برابر با ۱.۳ درصد با افت همراه شد.
تمرکز بر نتایج
بالاترین کاهش هزینه در عملیات به مقوله بیمه اختصاص یافت به گونه‌ای که افت ۴.۱ درصدی ثبت شد و بدین ترتیب تمامی شناورها با هر تناژ و سایزی که در لیست OpCost قرار می گیرند، هزینه‌های کمتری را به طور میانگین برای بیمه خود در سال ۲۰۱۷ میلادی و در مقایسه با ۲۰۱۶ پرداخت کردند. شناور‌های حمل فله، تانکر‌ها و کانتینربر‌ها هر یک به ترتیب افت شش، ۳.۴ و ۵.۸ درصدی را در پرداخت هزینه بیمه تجربه کردند. در این میان بیشترین هزینه نزولی بیمه متعلق به شناور‌های کانتینری با ظرفیت بین شش تا ۱۰ هزار TEU و حمل فله کیپ سایز برابر با ۶.۵ درصد بود.
در این باره، موسسه مشاوره‌ای گفت: کاهش هزینه‌های بیمه را می‌توان در افت کلی حوادث سنگین و زیان آور طی ۱۰ سال گذشته جستجو کرد. اما همچنان سایز و بسامد کاهش هزینه‌ها با در نظر گرفتن هزینه تجمعی حائز اهمیت است و در برخی مواقع بیانگر هزینه نصب ماشین آلات بر روی شناور از سوی بیمه گر بدنه است؛ بنابراین جای تعجب نخواهد بود که شاهد درخواست اتحادیه بین المللی بیمه دریایی مبنی بر درک بهتر بیمه گران از دارایی خود برای ورود و ادامه فعالیت موفق در بازار دریایی باشیم. هزینه‌های بیمه غرامت و محافظت نیز با افت همراه شد که بازتاب دهنده کاهش حوادث اصلی طی دهه اخیر است. گروه‌های بین المللی کشتیرانی، بیمه شوندگان و مالکان بدون شک از این مزیت بزرگ در بسته‌های هزینه خود آگاه هستند.
مورد دومی که موجبات کاهش هزینه عملیاتی در صنعت کشتیرانی را فراهم آورد، میزان ذخایر بود که افت ۳.۵ درصدی را در سال گذشته میلادی در مقایسه با ۲.۹ درصد در سال ۲۰۱۶ میلادی در کارنامه خود ثبت کرد. تمامی شناورها کاهش هزینه در این مقوله را تجربه کردند به گونه‌ای که شناور‌های بزرگ حمل گاز با ظرفیت بین ۷۰ تا ۸۵ هزار CBM افت ۸.۴ درصدی داشتند. افزون بر آن، هزینه‌های ذخیره برای تانکر‌ها با افت میانگین ۴.۵ درصدی همراه شد. این درحالی است که شناور‌های حمل فله و کانتینری نیز به ترتیب افت ۳.۶ و ۳.۴ درصدی داشتند.
علی رغم این خبر خوش نمی‌توان به روند حاکم در بازار کشتیرانی امیدوار بود. در این باره استفز می‌نویسد: اگر بازار‌های کشتیرانی نشانه‌هایی از بهبود را از خود نشان دهند، دست کم می‌توان به کسب سود بیشتر خوش بین بود. افزایش مشهود جهانی قیمت نفت نیزتاثیر شگرفی در هزینه ذخیره آن داشت.
سومین دسته که بیشترین میزان کاهش را در هزینه‌های عملیاتی از آن خود کرد، بخش تعمیر و نگهداری بود. این موضوع، اما می‌تواند دوام زیادی نداشته باشد. صنعت کشتیرانی در سطح بالایی رقابتی است، اما زمانی که قوانین سختگیرانه وارد این صنعت می‌شود فرصت‌های شغلی با کاهش قابل توجهی همراه می‌گردد. در مجموع هزینه‌های تعمیر و نگهداری ۱.۷ درصد افت داشت. بیشترین میزان کاهش در این مقوله به افت هزینه تانکر‌های شیمیایی با ظرفیت بین ۴۰ تا ۵۰ هزار DWT اختصاص می‌یابد. در بخش تانکر و فله بر نیز به ترتیب کاهش ۳.۴ و ۱.۵ درصدی در هزینه‌ها ثبت شد.
در سال ۲۰۱۷ میلادی، کمترین میزان کاهش در هزینه‌های عملیاتی مربوط به هزینه‌های خدمه بود که ۰.۱ درصد اعلام شد. در بخش تانکر و فله هزینه تعلق یافته به خدمه به ترتیب افت ۰.۵ و ۰.۶ درصدی را در کارنامه خود ثبت کرد. در بخش شناور‌های کانتینری هیچ یک از هزینه‌های مربوط به خدمه کاهش نیافت. علت کاهش ناچیز هزینه‌ها در این بخش وجود فضای نسبتا کمتر تجاری در سال ۲۰۱۷ میلادی بود. علت دیگر، کمبود نیروی کار با تجربه و متخصص در دسترس برای اپراتورها و مالکان شناورها است.
نگاهی رو به آینده
مور استفنز از اعتماد به نفس قابل توجه در کشتیرانی طی سال گذشته و ادامه آن در سال جاری خبر داده است. اشتهای سرمایه گذاری و درخواست برای تامین مالی بالاست، قیمت نفت در روندی صعودی قرار گرفته و شاخص بورس بالتیک اگرچه با نوسان همراه است، بهبود نسبی را تجربه می‌کند. از طرفی، مسائل ژئوپلتیک حاضر می‌تواند به افزایش فعالیت منجر شود و در نهایت هزینه‌های عملیاتی را بیشتر کند.
اما چالش‌های بزرگی در انتظار کشتیرانی است که مالکان، اپراتورها، چارترکنندگان و سرمایه گذاران را مورد آزمایش قرار می‌دهد. برنامه‌ها برای اجرای کنواسیون مدیریت آب توازن در جریان است و تصمیماتی در خصوص تامین بودجه آن درنظرگرفته شده است. در همین حین، اقداماتی برای شناسایی و حذف خطرات سایبری باید انجام شود که هزینه‌های سخت افزاری، نرم افزاری و نیروی انسانی خاص خود را دارد.
افزون بر آن اجرایی شدن قانون سوخت کم سولفور مصوب سازمان بین المللی دریانوردی نیز برای صنعت کشتیرانی بهای سنگینی دارد چرا که نصب اسکرابر‌ها و یا تغییر موتور شناورها به موتور LNG هزینه فراوانی را به دنبال دارد.
بدین ترتیب، در صنعتی مانند کشتیرانی که توسعه در بسیاری از بخش‌های آن اجتناب پذیر است هر گونه بهبود در عملیات می‌تواند افزایش هزینه‌ها را به دنبال داشته باشد. با این حال، باید افزایش‌های این چنینی در برابر پیشرفت‌های تکنولوژی به تعادل برسد که هدف آن ایجاد کشتیرانی کارآمد و مقرون به صرفه است.
بر اساس این گزارش، تمامی مقوله‌های هزینه در سال گذشته همانطور که در سال ۲۰۱۶ میلادی کاهش یافته بود، افت داشت. در یک مقایسه سال به سال، شاخص شناور‌های حمل فله سه واحد معادل ۱.۹ درصد کاهش یافت. این در حالی است که شاخص شناور‌های کانتینری در مقایسه با یک واحد افت یعنی ۰.۶ درصد در سال ۲۰۱۶ میلادی، دو واحد برابر با ۱.۳ درصد با افت همراه شد.
تمرکز بر نتایج
بالاترین کاهش هزینه در عملیات به مقوله بیمه اختصاص یافت به گونه‌ای که افت ۴.۱ درصدی ثبت شد و بدین ترتیب تمامی شناورها با هر تناژ و سایزی که در لیست OpCost قرار می گیرند، هزینه‌های کمتری را به طور میانگین برای بیمه خود در سال ۲۰۱۷ میلادی و در مقایسه با ۲۰۱۶ پرداخت کردند. شناور‌های حمل فله، تانکر‌ها و کانتینربر‌ها هر یک به ترتیب افت شش، ۳.۴ و ۵.۸ درصدی را در پرداخت هزینه بیمه تجربه کردند. در این میان بیشترین هزینه نزولی بیمه متعلق به شناور‌های کانتینری با ظرفیت بین شش تا ۱۰ هزار TEU و حمل فله کیپ سایز برابر با ۶.۵ درصد بود.
در این باره، موسسه مشاوره‌ای گفت: کاهش هزینه‌های بیمه را می‌توان در افت کلی حوادث سنگین و زیان آور طی ۱۰ سال گذشته جستجو کرد. اما همچنان سایز و بسامد کاهش هزینه‌ها با در نظر گرفتن هزینه تجمعی حائز اهمیت است و در برخی مواقع بیانگر هزینه نصب ماشین آلات بر روی شناور از سوی بیمه گر بدنه است؛ بنابراین جای تعجب نخواهد بود که شاهد درخواست اتحادیه بین المللی بیمه دریایی مبنی بر درک بهتر بیمه گران از دارایی خود برای ورود و ادامه فعالیت موفق در بازار دریایی باشیم. هزینه‌های بیمه غرامت و محافظت نیز با افت همراه شد که بازتاب دهنده کاهش حوادث اصلی طی دهه اخیر است. گروه‌های بین المللی کشتیرانی، بیمه شوندگان و مالکان بدون شک از این مزیت بزرگ در بسته‌های هزینه خود آگاه هستند.
مورد دومی که موجبات کاهش هزینه عملیاتی در صنعت کشتیرانی را فراهم آورد، میزان ذخایر بود که افت ۳.۵ درصدی را در سال گذشته میلادی در مقایسه با ۲.۹ درصد در سال ۲۰۱۶ میلادی در کارنامه خود ثبت کرد. تمامی شناورها کاهش هزینه در این مقوله را تجربه کردند به گونه‌ای که شناور‌های بزرگ حمل گاز با ظرفیت بین ۷۰ تا ۸۵ هزار CBM افت ۸.۴ درصدی داشتند. افزون بر آن، هزینه‌های ذخیره برای تانکر‌ها با افت میانگین ۴.۵ درصدی همراه شد. این درحالی است که شناور‌های حمل فله و کانتینری نیز به ترتیب افت ۳.۶ و ۳.۴ درصدی داشتند.
علی رغم این خبر خوش نمی‌توان به روند حاکم در بازار کشتیرانی امیدوار بود. در این باره استفز می‌نویسد: اگر بازار‌های کشتیرانی نشانه‌هایی از بهبود را از خود نشان دهند، دست کم می‌توان به کسب سود بیشتر خوش بین بود. افزایش مشهود جهانی قیمت نفت نیزتاثیر شگرفی در هزینه ذخیره آن داشت.
سومین دسته که بیشترین میزان کاهش را در هزینه‌های عملیاتی از آن خود کرد، بخش تعمیر و نگهداری بود. این موضوع، اما می‌تواند دوام زیادی نداشته باشد. صنعت کشتیرانی در سطح بالایی رقابتی است، اما زمانی که قوانین سختگیرانه وارد این صنعت می‌شود فرصت‌های شغلی با کاهش قابل توجهی همراه می‌گردد. در مجموع هزینه‌های تعمیر و نگهداری ۱.۷ درصد افت داشت. بیشترین میزان کاهش در این مقوله به افت هزینه تانکر‌های شیمیایی با ظرفیت بین ۴۰ تا ۵۰ هزار DWT اختصاص می‌یابد. در بخش تانکر و فله بر نیز به ترتیب کاهش ۳.۴ و ۱.۵ درصدی در هزینه‌ها ثبت شد.
در سال ۲۰۱۷ میلادی، کمترین میزان کاهش در هزینه‌های عملیاتی مربوط به هزینه‌های خدمه بود که ۰.۱ درصد اعلام شد. در بخش تانکر و فله هزینه تعلق یافته به خدمه به ترتیب افت ۰.۵ و ۰.۶ درصدی را در کارنامه خود ثبت کرد. در بخش شناور‌های کانتینری هیچ یک از هزینه‌های مربوط به خدمه کاهش نیافت. علت کاهش ناچیز هزینه‌ها در این بخش وجود فضای نسبتا کمتر تجاری در سال ۲۰۱۷ میلادی بود. علت دیگر، کمبود نیروی کار با تجربه و متخصص در دسترس برای اپراتورها و مالکان شناورها است.
نگاهی رو به آینده
مور استفنز از اعتماد به نفس قابل توجه در کشتیرانی طی سال گذشته و ادامه آن در سال جاری خبر داده است. اشتهای سرمایه گذاری و درخواست برای تامین مالی بالاست، قیمت نفت در روندی صعودی قرار گرفته و شاخص بورس بالتیک اگرچه با نوسان همراه است، بهبود نسبی را تجربه می‌کند. از طرفی، مسائل ژئوپلتیک حاضر می‌تواند به افزایش فعالیت منجر شود و در نهایت هزینه‌های عملیاتی را بیشتر کند.
اما چالش‌های بزرگی در انتظار کشتیرانی است که مالکان، اپراتورها، چارترکنندگان و سرمایه گذاران را مورد آزمایش قرار می‌دهد. برنامه‌ها برای اجرای کنواسیون مدیریت آب توازن در جریان است و تصمیماتی در خصوص تامین بودجه آن درنظرگرفته شده است. در همین حین، اقداماتی برای شناسایی و حذف خطرات سایبری باید انجام شود که هزینه‌های سخت افزاری، نرم افزاری و نیروی انسانی خاص خود را دارد.
افزون بر آن اجرایی شدن قانون سوخت کم سولفور مصوب سازمان بین المللی دریانوردی نیز برای صنعت کشتیرانی بهای سنگینی دارد چرا که نصب اسکرابر‌ها و یا تغییر موتور شناورها به موتور LNG هزینه فراوانی را به دنبال دارد.
بدین ترتیب، در صنعتی مانند کشتیرانی که توسعه در بسیاری از بخش‌های آن اجتناب پذیر است هر گونه بهبود در عملیات می‌تواند افزایش هزینه‌ها را به دنبال داشته باشد. با این حال، باید افزایش‌های این چنینی در برابر پیشرفت‌های تکنولوژی به تعادل برسد که هدف آن ایجاد کشتیرانی کارآمد و مقرون به صرفه است.