فرسودگی ژئوپلتیک بیش از پیش کشور را تهدید می‌کند. مسیر‌های تجاری بین‌المللی یک به یک در حال دور زدن ایران هستند. چین برنامه‌ای راهبردی برای توسعه بخش غربی خود دارد و معطل جذابیت‌های چابهار نمانده تا در بندر گوادر در قرینگی شرقی چابهار ۶۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند. هند علی‌رغم انعقاد قرارداد همکاری در چابهار همواره از تأخیر‌های پیاپی در توسعه این بندر و عدم آمادگی زیرساخت‌های لجستیکی در کشور گله‌مند بوده است تا این کشور نیز توسعه مسیر‌های دریایی را برای حمل‌و‌نقل کالا‌های تولیدی خود در دستور کار قرار دهد. کشور‌های حوزه cis نیز به طُرُق مختلف نیاز‌های وارداتی و صادراتی خود را به مشارکت در یک کمربند-یک راه برآورده کرده‌اند. در این میان ترکیه مسیر‌های جایگزین ایران به اروپا را میزبانی می‌کند و عراق سرمایه‌گذاری‌های بلند‌مدت را برای توسعه لجستیکی خود و بدل شدن به بازیگری مهم در ترانزیت منطقه آغاز کرده است.
اما آیا فرصتی برای ما باقی مانده است؟ این سوالی است که از مهدی صفری‌مقدم مدیرعامل شرکت انبارهای عمومی و خدمات گمرکی تهران که در گذشته مدیرکل طرح جامع و مدل های حمل و نقل و دبیر ستاد مراکز لجستیک وزارت راه و شهرسازی بوده است مطرح کردیم.
کد خبر: ۹۵۷۹۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۲/۱۲