به گزارش خبرنگار مانا، ديواره بزرگ مرجانی (به انگلیسی: Great Barrier Reef) به مجموعه بسیار بزرگی از آبسنگهای مرجانی گفته میشود که در شرق کشور استرالیا و در اقیانوس آرام قرار گرفتهاند. «دیواره بزرگ مرجانی» بزرگترین مجموعه صخرههای مرجانی در دنیا به شمار میآید.
این مجموعه بزرگ، شامل بیش از سه هزار صخره و نهصد جزیره مختلف است که به صورت نواری در در دریای مرجان در شرق ایالت کوئینزلند کشیده شده و طول این صخره مرجانی در استرالیا، که مانند دیواره ای اقیانوس را به دو قسمت تقسیم کرده است در مجموع بیش از سیصد هزار کیلومتر گستردگی و ۲۶۰۰ کیلومتر است و این یعنی طول این دیواره از دیوار بزرگ چین بیشتر است و تقریبا به اندازه نیمی از تگزاس مساحت دارد. اگر بخواهیم اندازه این دیواره ها را بیشتر برایتان روشن کنیم، می توانیم بگوییم به اندازه کشور ژاپن یا آلمان مساحت دارد!
این مجموعه در سال ۱۹۸۱ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدهاست.
به دلیل تنوع زیست محیطی دیواره های مرجانی و به این دلیل که این دیواره میزبان چندین میلیون گونه مختلف از آبزیان وگیاهان مختلف است، آن را جنگل استوایی هم می نامند.
مثل جنگل های استوایی که در آنها دنیایی از تنوع حیات وحش وجود دارد، با این تفاوت که این جنگل زیر آب است و جنگل های استوایی روی خشکی هستند.
جالب است بدانید از تعداد ۱۶۰ هزار گونه دریائی شناخته شده، در حدود ۵۰ هزارتای آنان در صخرههای مرجانی زندگی میکنند. این گروه جمعاً یک سوم از ۲۵۰۰۰ گونه انواع ماهیها را تشکیل میدهد. با این وجود دانشمندان تخمین میزنند که ۹۰ درصد از گونههایی که بر روی صخرههای مرجانی زندگی میکنند، هنوز شناسائی نشدهاند.
بسیاری از این گونههای ناشناخته احتمالاً بسیار کوچک بوده و در سوراخها و شکافهای موجود در صخرههای مرجانی زندگی میکنند.
یکی از ویژگی های خاص این دیواره وجود گیاهان منحصر به فردی است که جذابیت این جا را چند برابر کرده، مرجان هاست که با نام دیواره هم عجین شده اند.
مرجان های دریایی استرلیا خود باعث به وجود آمدن زیبایی رنگ ها و صحنه های طبیعی این منطقه هستند.این مرجان ها در اندازه ها،رنگ ها و تنوع بسیاری یافت می شوند و تقریبا ۱۵۰ نوع مرجان دریایی یافت می شود.
درون این مرجان ها حیواناتی به اسم پولیپ مرجانی زندگی می کنند، به جز پولیپ ها موجودات بسیار دیگری هم در مرجان ها یافت می شود که هنوز خیلی از آنها ناشناخته هستند.
تغییرات طولانی مدت دمای آب حتی در حد ۱ تا ۲ درجه می تواند به روی مرجان ها استرس و فشار وارد کند. این فشار و استرس باعث می شود که این مرجان ها از خودشان سمی را منتشر کنند که باعث بیرون رفتن جلبک های روی آن ها شود. از آنجایی که این جلبک ها هستند که برای مرجان ها رنگ به وجود می آورند برای همین با تغییرات دما مرجان ها سفید می شوند. با اینکه این مرجان ها با نرمال شدن شرایط می توانند به سرعت به وضعیت قبلی برگردند اما وقتی دو مرجان بزرگ در دو سال متوالی سفید می شوند (مثل همان اتفاقی که در سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ اتفاق افتاد) درست شدن این شرایط کمی چالش برانگیز است و این احتمال وجود دارد که مرجان ها از گرسنگی بمیرند.
در سال ۲۰۱۲ اعلام شد که تعداد مرجانهای دیواره بزرگ مرجانی بزرگ طی ۲۷ سال به نصف کاهش یافتهاست. به گفته دانشمندان، دلیل کاهش تعداد این صخرههای دریایی، توفانهای بسیار و افزایش جمعیت ستارههای دریایی است که غذای این مرجانها را میمکد. ولی پژوهشگران معتقدند، اگر بتوان ستارههای دریایی را تحت کنترل درآورد این دیواره مرجانی مرمت خواهد شد.
در سال ۲۰۱۶ اعلام شد که سی درصد آبسنگهای این دیواره مرجانی سفید شدهاند. این مقدار سفید شدگی تا پیش از آن ثبت نشده نبود. در ابتدای سال ۲۰۱۷ نیز، بیست درصد دیگر آبسنگهای این دیواره سفید شدند (مجموعاً نیمی از کل). بیم آن میرود که این میزان سفیدشدگی، بیشتر هم بشود. دلیل سفیدشدگی، گرمای آب، درخشندگی زیاد آفتاب، آلودگی اسیدی و شیمیایی آب، و آثار ناشی از گردشگری هستند.