کرونا و بریتانیای پس از برگزیت
کد خبر: ۸۵۸۵۲
به گزارش مانا، نشریه اکونومیست برای این هفته دو سرمقاله و و طرح جلد در نظر گرفته است. برای نسخه ویژه بریتانیا و اروپا، اکونومیست به موضوع برگزیت پرداخته و برای نسخه دیگر نقاط جهان بحران شیوع بیماری کرونا را مورد بررسی قرار داده است.
اکونومیست در نسخه اروپایی خود لحظه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را نشانه گرفته و نوشته است که در ساعت ۱۱ بعدازظهر روز سی و یکم ژانویه اتفاق خاصی به وقوع نمی‌پیوندد، اما برگزیت شرایط وقوع یک شوک را تدارک دیده است.
اغلب تغییراتی که دولت بوریس جانسون حامی آن است، می‌توانست بدون خروج انگلستان از اتحادیه اروپا شکل بگیرد. اما حالا که برگزیت در حال انجام است، انگلستان باید بیشتر فرصت و شانس خود را جهت بازتنظیم اقتصاد و شروع دوباره اولویت‌هایش صرف کند. در چند فرصت پیشین از جمله در سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۷۹، که بریتانیا دکمه شروع دوباره را فشرد، برای برنامه‌هایی که به منظور ایجاد دولت رفاه و جایگزینی سوسیالیسم با تاچریسم به اجرا گذاشت، فکر شده بود. این بار، اما هیچ برنامه‌ای در کار نیست. به عقیده اکونومیست، بریتانیا به یک طرح اولیه نیاز دارد.
این نشریه در نسخه جهانی خود نگاهی دارد به ویروس جدیدی که از ووهان چین منتشر شده است. در این زمینه دو نکته وجود دارد که توضیح می‌دهد چرا در مورد این ویروس تا این اندازه هشدار داده می‌شود. نکته نخست اینکه گسترش آن استثنایی است. تعداد موارد گزارش شده ابتلا به این ویروس در روز ۲۰ ژانویه ۲۸۲ نفر بود، اما تنها ۹ روز بعد این تعداد به هفت هزار و ۸۰۰ نفر رسید. نکته دیگر نااطمینانی عمیق در زمینه این ویروس است. آیا این ویروس جدید به یک بیماری جهانی تبدیل خواهد شد و چقدر مرگبار خواهد بود؟ بهترین حدس این است که این بیماری در سرتاسر جهان گسترش خواهد یافت. ممکن است معلوم شود که کشنده‌تر از آنفلوآنزای فصلی نیست، اما هنوز می‌تواند یک تهدید جدی برای سلامت عمومی باشد. واقعیت این است که پاسخ دقیق هفته‌ها یا ماه‌ها از ما دور است، اما آنچه قطعی است، این است که مقامات و مسئولان بهداشت عمومی می‌توانند تعیین کننده میزان شدت این بحران باشند.
جهان هرگز در برابر بیماری‌ها سرعت عمل مطلوب به خرج نداده و حتی اگر چنین شود هم آسیب‌های ناشی از آن بسیار زیاد خواهد بود. همزمان با اینکه بشر برای سکونت به مناطق جدید دست درازی می‌کند، حیوانات بیشتری را پرورش می‌دهد، در شهر‌ها تجمع می‌کند، به سفر می‌رود و دمای کره زمین را افزایش می‌دهد، بیماری‌های جدید هم متداول‌تر می‌شود. براساس یک برآورد هزینه ناشی از چنین بیماری‌هایی سالانه به ۶۰ میلیارد دلار بالغ می‌شود، بیماری‌هایی همچون سارس، مرس، نیپاه، زیکا، آنفلوآنزای پرندگان مکزیکی و حالا تبی که از ووهان شایع شده، جدیدترین این دسته بیماری‌های بد است. آنچه مسلم است، مقامات و مسئولان بهداشت عمومی باید اقدام خود را از همین امروز شروع کنند.
مهمترین مباحث اکونومیست:
بریتانیای پس از برگزیت
طرح صلح یک طرفه ترامپ
بازار‌های خصوصی - یک وسواس خطرناک
اکونومیست در نسخه اروپایی خود لحظه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را نشانه گرفته و نوشته است که در ساعت ۱۱ بعدازظهر روز سی و یکم ژانویه اتفاق خاصی به وقوع نمی‌پیوندد، اما برگزیت شرایط وقوع یک شوک را تدارک دیده است.
اغلب تغییراتی که دولت بوریس جانسون حامی آن است، می‌توانست بدون خروج انگلستان از اتحادیه اروپا شکل بگیرد. اما حالا که برگزیت در حال انجام است، انگلستان باید بیشتر فرصت و شانس خود را جهت بازتنظیم اقتصاد و شروع دوباره اولویت‌هایش صرف کند. در چند فرصت پیشین از جمله در سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۷۹، که بریتانیا دکمه شروع دوباره را فشرد، برای برنامه‌هایی که به منظور ایجاد دولت رفاه و جایگزینی سوسیالیسم با تاچریسم به اجرا گذاشت، فکر شده بود. این بار، اما هیچ برنامه‌ای در کار نیست. به عقیده اکونومیست، بریتانیا به یک طرح اولیه نیاز دارد.
این نشریه در نسخه جهانی خود نگاهی دارد به ویروس جدیدی که از ووهان چین منتشر شده است. در این زمینه دو نکته وجود دارد که توضیح می‌دهد چرا در مورد این ویروس تا این اندازه هشدار داده می‌شود. نکته نخست اینکه گسترش آن استثنایی است. تعداد موارد گزارش شده ابتلا به این ویروس در روز ۲۰ ژانویه ۲۸۲ نفر بود، اما تنها ۹ روز بعد این تعداد به هفت هزار و ۸۰۰ نفر رسید. نکته دیگر نااطمینانی عمیق در زمینه این ویروس است. آیا این ویروس جدید به یک بیماری جهانی تبدیل خواهد شد و چقدر مرگبار خواهد بود؟ بهترین حدس این است که این بیماری در سرتاسر جهان گسترش خواهد یافت. ممکن است معلوم شود که کشنده‌تر از آنفلوآنزای فصلی نیست، اما هنوز می‌تواند یک تهدید جدی برای سلامت عمومی باشد. واقعیت این است که پاسخ دقیق هفته‌ها یا ماه‌ها از ما دور است، اما آنچه قطعی است، این است که مقامات و مسئولان بهداشت عمومی می‌توانند تعیین کننده میزان شدت این بحران باشند.
جهان هرگز در برابر بیماری‌ها سرعت عمل مطلوب به خرج نداده و حتی اگر چنین شود هم آسیب‌های ناشی از آن بسیار زیاد خواهد بود. همزمان با اینکه بشر برای سکونت به مناطق جدید دست درازی می‌کند، حیوانات بیشتری را پرورش می‌دهد، در شهر‌ها تجمع می‌کند، به سفر می‌رود و دمای کره زمین را افزایش می‌دهد، بیماری‌های جدید هم متداول‌تر می‌شود. براساس یک برآورد هزینه ناشی از چنین بیماری‌هایی سالانه به ۶۰ میلیارد دلار بالغ می‌شود، بیماری‌هایی همچون سارس، مرس، نیپاه، زیکا، آنفلوآنزای پرندگان مکزیکی و حالا تبی که از ووهان شایع شده، جدیدترین این دسته بیماری‌های بد است. آنچه مسلم است، مقامات و مسئولان بهداشت عمومی باید اقدام خود را از همین امروز شروع کنند.
مهمترین مباحث اکونومیست:
بریتانیای پس از برگزیت
طرح صلح یک طرفه ترامپ
بازار‌های خصوصی - یک وسواس خطرناک