تحلیل لویدزلیست:
کلوپ‌های بیمه بین المللی خسارات سانچی را پرداخت می‌کنند
لویدزلیست به نقل از اتحادیه کلوپ‌های پی اند آی نوشت: میعانات در ردیف نفت‌های پایدار قرار نمی‌گیرند، لذا مفاد کنوانسیون آلودگی نفتی (CLC) سی ال سی شامل میعانات نفتکش سانچی نمی‌شود.
کد خبر: ۸۰۰۲۲
به گزارش گروه بین الملل مانا به نقل از لویدز لیست "آندرو باردوت" مدیرعامل اتحادیه کلوپ‌های پی اند آی با اشاره به اینکه میعانات در ردیف نفت‌های پایدار قرار نمی‌گیرند، لذا مفاد کنوانسیون آلودگی نفتی CLC سی ال سی قابل اطلاق در مورد میعانات نفتکش سانچی نخواهد بود، تاکید کرد: صندوق مشترک کلوپ‌های پی اند آی بین المللی تنها پس از پرداخت غرامت اولیه تا سقف ۱۰ میلیون دلار که در لایه نگهداری و تعهد کلوپ استیم شیپ است از میزان مسئولیت خود در قبال خسارات وارده به سانچی مطلع خواهد شد.
استیم شیپ یکی از کلوپ‌های بین المللی و مشارکت کننده در صندوق تجمیعی مشترک بین کلوپ‌های ۱۳ گانه است. دعاوی ناشی از حادثه کشتی سانچی بطور حتم از سقف نگهداری کلوپ استیم شیپ که معادل ۱۰ میلیون دلاراست، تجاوز خواهد کرد. در اینصورت هر گونه هزینه‌های خسارتی مازاد ۱۰ میلیون تا سقف یکصد میلیون دلار از سوی صندوق تجمیعی کلوپ‌های ۱۳ گانه تحت پوشش قرار گرفته و پرداخت خواهد شد.
این گزارش ادامه داد: در این بازه زمانی و در حالیکه یک ماه از سانحه سانچی می‌گذارد، برآورد صورتحساب نهایی خسارات غیر ممکن است. زمانیکه مبلغ خسارت بدنه و کارگو فاکتور شود، هزینه کلی برای بخش بیمه دریایی به راحتی از مرز یک عدد سه رقمی میلیون دلاری خواهد گذشت.
پوشش‌های مربوط به حمایت و پرداخت غرامت یا پی اند آی پرداخت بخش قابل توجهی از این رقم را تقبل خواهد کرد. ریسک‌های تحت پوشش پی اند آی مواردی مانند خسارت جانی، جبران آلودگی و پاک سازی محیط، برداشتن لاشه کشتی در صورت صدور دستور از سوی مقامات دریایی و هم چنین هر گونه مسئولیتی در قبال مالکان کارگو را در برمی گیرد.
"آندرو باردوت" هم چنین افزود: در مورد سانحه سانچی کلوپ‌های بین المللی از مزیت‌های مفاد کنوانسیون مسئولیت مدنی مربوط به آلودگی نفتی سی ال سی CLC بهره‌مند نخواهد شد. بر اساس این کنوانسیون سقفی برای پرداخت آلودگی در نظر گرفته می‌شود، CLC میعانانی که از سوی یک تانکر خراب حمل شده است را تحت پوشش خود قرار نمی‌دهد. به عبارت دیگر، کنوانسیون مسئولیت مدنی سی ال سی زمانی قابل رجوع است که آلودگی نفتی توسط نفت پایدار نظیر نفت خانم ایجاد شده باشد، ولی میعانات مورد نظر در ردیف نفت‌های پایدار قرار نمی‌گیرند، بنابراین مفاد کنوانسیون آلودگی نفتی سی ال سی قابل اطلاق در این مورد نخواهد بود.
در ادامه این گزارش آمده است: اگر کشتی سانچی حامل محموله نفت خام بود، صندوق ذخیره دولت چین جهت پوشش خسارات ناشی از آلودگی نفتی به سواحل و آب‌های تحت حاکمیت آن کشور (که به عنوان جایگزین صندوق بین المللی تامین منابع مالی جهت پرداخت غرامت و خسارات ناشی از آلودگی نفتی محسوب می‌گردد) میزان خسارت بیش از ۷۸ میلیون دلار را پرداخت می‌کرد.
در حال حاضر معلوم نیست که آیا به این رقم خواهد رسید یا نه؟ میعانات گازی که بخش عظیمی از محموله سانچی را تشکیل می‌داد، بسیار سبک است و پاک کردن آن به دلیل ماهیتش و تمایل به تبخیر سریع نسبت به نفت خام هزینه کمتری را نیاز دارد و در نتیجه ارزان‌تر تمام خواهد شد.
سانحه سانچی
بر اساس این گزارش نفتکش سانچی در ششم ماه ژانویه سال جاری میلادی در مسیر جزیره خارگ ایران به سمت بندر Daesan کره جنوبی در حال حرکت بود که با فله بر چینی موسوم به CF Crystal برخورد کرد، در این حادثه تمامی اعضای خدمه جان خود را از دست دادند.
این گزارش در ادامه با اشاره به اینکه بیمه گذاران دریایی هزینه را محاسبه خواهند کرد، نوشت: نکته قابل توجه اینکه، برای تعیین صورتحساب نهایی خسارت وارده نیاز به زمان وجود خواهد داشت.
افزون بر این، هزینه‌های آلودگی هنوز تعیین نشده اند، برخی آلودگی‌های نفتی به سواحل منطقه نیز کشیده شده و آسیب رسانی به مناطق تخم ریزی ماهی را به همراه داشته است. مسئله‌ای که می‌تواند منجر به ادعای خسارات در رابطه با منافع ماهیگیری شود.
ناگفته نماند، چین کنوانسیون مسئولیت مدنی برای خسارت آلودگی نفتی ۱۹۷۲ را امضا کرده است، اما با این وجود دولت این کشور تصمیم به خروج از مکانیسم صندوق ذخیره بین المللی پوشش دهنده خسارات ناشی از آلودگی نفتی در سواحل و آب‌های کشور‌های عضو بنا به مصالح داخلی گرفته و نسبت به ایجاد صندوق حمایت دولتی اقدام کرده است.
این گزارش در پایان نوشت: خسارت وارده به شرکت ملی نفتکش ایران از بابت خسارت کلی بدنه و ماشین آلات کشتی سانچی به میزان ۳۶ میلیون دلار است. در این راستا ۷۰ درصد پوشش خسارت توسط شرکت بیمه اسکالد نروژ که بعنوان بیمه گر راهبر در قرارداد مشارکت با ده شرکت بیمه‌ای دیگر عمل می‌کند، تامین خواهد شد. 30 درصد بقیه نیز از سوی بیمه گران ایرانی پوشش داده می‌شود.
استیم شیپ یکی از کلوپ‌های بین المللی و مشارکت کننده در صندوق تجمیعی مشترک بین کلوپ‌های ۱۳ گانه است. دعاوی ناشی از حادثه کشتی سانچی بطور حتم از سقف نگهداری کلوپ استیم شیپ که معادل ۱۰ میلیون دلاراست، تجاوز خواهد کرد. در اینصورت هر گونه هزینه‌های خسارتی مازاد ۱۰ میلیون تا سقف یکصد میلیون دلار از سوی صندوق تجمیعی کلوپ‌های ۱۳ گانه تحت پوشش قرار گرفته و پرداخت خواهد شد.
این گزارش ادامه داد: در این بازه زمانی و در حالیکه یک ماه از سانحه سانچی می‌گذارد، برآورد صورتحساب نهایی خسارات غیر ممکن است. زمانیکه مبلغ خسارت بدنه و کارگو فاکتور شود، هزینه کلی برای بخش بیمه دریایی به راحتی از مرز یک عدد سه رقمی میلیون دلاری خواهد گذشت.
پوشش‌های مربوط به حمایت و پرداخت غرامت یا پی اند آی پرداخت بخش قابل توجهی از این رقم را تقبل خواهد کرد. ریسک‌های تحت پوشش پی اند آی مواردی مانند خسارت جانی، جبران آلودگی و پاک سازی محیط، برداشتن لاشه کشتی در صورت صدور دستور از سوی مقامات دریایی و هم چنین هر گونه مسئولیتی در قبال مالکان کارگو را در برمی گیرد.
"آندرو باردوت" هم چنین افزود: در مورد سانحه سانچی کلوپ‌های بین المللی از مزیت‌های مفاد کنوانسیون مسئولیت مدنی مربوط به آلودگی نفتی سی ال سی CLC بهره‌مند نخواهد شد. بر اساس این کنوانسیون سقفی برای پرداخت آلودگی در نظر گرفته می‌شود، CLC میعانانی که از سوی یک تانکر خراب حمل شده است را تحت پوشش خود قرار نمی‌دهد. به عبارت دیگر، کنوانسیون مسئولیت مدنی سی ال سی زمانی قابل رجوع است که آلودگی نفتی توسط نفت پایدار نظیر نفت خانم ایجاد شده باشد، ولی میعانات مورد نظر در ردیف نفت‌های پایدار قرار نمی‌گیرند، بنابراین مفاد کنوانسیون آلودگی نفتی سی ال سی قابل اطلاق در این مورد نخواهد بود.
در ادامه این گزارش آمده است: اگر کشتی سانچی حامل محموله نفت خام بود، صندوق ذخیره دولت چین جهت پوشش خسارات ناشی از آلودگی نفتی به سواحل و آب‌های تحت حاکمیت آن کشور (که به عنوان جایگزین صندوق بین المللی تامین منابع مالی جهت پرداخت غرامت و خسارات ناشی از آلودگی نفتی محسوب می‌گردد) میزان خسارت بیش از ۷۸ میلیون دلار را پرداخت می‌کرد.
در حال حاضر معلوم نیست که آیا به این رقم خواهد رسید یا نه؟ میعانات گازی که بخش عظیمی از محموله سانچی را تشکیل می‌داد، بسیار سبک است و پاک کردن آن به دلیل ماهیتش و تمایل به تبخیر سریع نسبت به نفت خام هزینه کمتری را نیاز دارد و در نتیجه ارزان‌تر تمام خواهد شد.
سانحه سانچی
بر اساس این گزارش نفتکش سانچی در ششم ماه ژانویه سال جاری میلادی در مسیر جزیره خارگ ایران به سمت بندر Daesan کره جنوبی در حال حرکت بود که با فله بر چینی موسوم به CF Crystal برخورد کرد، در این حادثه تمامی اعضای خدمه جان خود را از دست دادند.
این گزارش در ادامه با اشاره به اینکه بیمه گذاران دریایی هزینه را محاسبه خواهند کرد، نوشت: نکته قابل توجه اینکه، برای تعیین صورتحساب نهایی خسارت وارده نیاز به زمان وجود خواهد داشت.
افزون بر این، هزینه‌های آلودگی هنوز تعیین نشده اند، برخی آلودگی‌های نفتی به سواحل منطقه نیز کشیده شده و آسیب رسانی به مناطق تخم ریزی ماهی را به همراه داشته است. مسئله‌ای که می‌تواند منجر به ادعای خسارات در رابطه با منافع ماهیگیری شود.
ناگفته نماند، چین کنوانسیون مسئولیت مدنی برای خسارت آلودگی نفتی ۱۹۷۲ را امضا کرده است، اما با این وجود دولت این کشور تصمیم به خروج از مکانیسم صندوق ذخیره بین المللی پوشش دهنده خسارات ناشی از آلودگی نفتی در سواحل و آب‌های کشور‌های عضو بنا به مصالح داخلی گرفته و نسبت به ایجاد صندوق حمایت دولتی اقدام کرده است.
این گزارش در پایان نوشت: خسارت وارده به شرکت ملی نفتکش ایران از بابت خسارت کلی بدنه و ماشین آلات کشتی سانچی به میزان ۳۶ میلیون دلار است. در این راستا ۷۰ درصد پوشش خسارت توسط شرکت بیمه اسکالد نروژ که بعنوان بیمه گر راهبر در قرارداد مشارکت با ده شرکت بیمه‌ای دیگر عمل می‌کند، تامین خواهد شد. 30 درصد بقیه نیز از سوی بیمه گران ایرانی پوشش داده می‌شود.