از سال ۲۰۱۰، تلاش‌ها برای بهره‌برداری از هیدروکربن‌ها در یونان با موانعی رو‌به‌رو شده است. در سال ۲۰۱۹، یونان سیزده امتیاز انحصاری فراساحلی و خشکی، از جمله تولید نفت در شمال شرقی یونان، را در اختیار داشت. از سال ۲۰۲۰ با متوقف شدن مناقصه‌ها در جنوب کرت، کناره‌گیری شرکت‌های اروپایی توتال و رپسول، و کناره‌گیری هلنیک از بسیاری از پروژه‌های ساحلی و فراساحلی به دلیل فقدان زیرساخت‌های مناسب بندری، اعتراضات زیست‌محیطی، مسائل ژئوپلیتیکی و مشکلات سرمایه‌گذاری، منجر به کاهش شدید امتیازات، از سیزده به پنج، شده است.
اما در این دوره، یارانه و وام‌های سخاوتمندانه اروپایی برای نصب نیروگاه‌های بزرگ فتوولتائیک و بادی و حذف سریع زغال سنگ صورت گرفت. در همین حال، واردات گاز طبیعی از طریق خط لوله با گاز طبیعی مایع پرهزینه حمل شده از طریق دریا جایگزین شد. این تغییر در سیاست انرژی هرچند با اهداف اقلیمی همسو بود، اما عدم تعادل در راهبرد انرژی ملی ایجاد کرد. فقدان زیرساخت‌های ذخیره‌سازی و انعطاف‌پذیری شبکه به این معنی بود که انرژی تجدیدپذیر نمی‌تواند به طور کامل تقاضا را برآورده یا عرضه را تثبیت کند. در همین حال، عقب‌نشینی یونان از اکتشافات هیدروکربنی داخلی، توانایی این کشور را در تنوع‌بخشی به منابع انرژی خود کاهش داد و موقعیت مذاکره‌ای آن را در مشارکت‌های انرژی منطقه‌ای تضعیف کرد.
کد خبر: ۱۰۴۱۲۱ تاریخ انتشار : ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
ترکیه اعلام کرد که کشتی کاوشگر بارباروس برای یک ماه در مدیترانه شرقی فعال شده است.
کد خبر: ۸۷۷۲۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۶/۲۹