روز جهانی کار و کارگر گرامی باد

      
تحلیل اکونومیست از جنگ اوکراین:

پوتین در حال پیروزی در جنگ اوکراین است

اکونومیست در سرمقاله ۳۰ نوامبر خود به این موضوع پرداخته که نبود دید استراتژیک در میان کشور‌های اروپایی باعث شده ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه به پیروزی در جنگ اوکراین نزدیک شود.
کد خبر: ۹۷۷۳۵

پوتین در حال پیروزی در جنگ اوکراین است

 

به گزارش مانا، برای نخستین‌بار از ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ که رئیس‌جمهور روسیه دستور حمله به اوکراین را صادر کرد، به نظر می‎ رسد ولادیمیر پوتین در حال پیروزی در این جنگ است. او کشورش را در شرایط جنگ قرار داده و تسلطش بر قدرت را تقویت کرده است.

به نوشته اکونومیست، پوتین توانسته از خارج از این کشور تجهیزات نظامی فراهم کند و در تلاش است کشور‌های جهان جنوب را به سوی مواضع ضد آمریکایی سوق دهد. از همه مهم‌تر، رئیس‌جمهور روسیه در حال متزلزل کردن این اطمینان در میان کشور‌های غربی است که اوکراین می‌تواند - و باید - از این جنگ به عنوان یک دموکراسی موفق اروپایی پدیدار شود.

غرب می‌توانست برای ناکام کردن ولادیمیر پوتین اقدامات بسیار بیشتری انجام دهد. اگر یک راه دیگر انتخاب می‌کرد، می‌توانست منابع صنعتی و مالی خود را به سوی اوکراین سرازیر کند تا از این حیث، منابع روسیه برای جنگ را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما تقدیرگرایی، رضایت خاطر و نبودِ شوکه‌کننده دید استراتژیک به ویژه در اروپا، در حال هموار کردن مسیر برای مسکو است. غرب به خاطر خود و برای اوکراین، باید به سرعت رخوت در این زمینه را کنار بگذارد.

دلیلی که پیروزی پوتین را ممکن می‌سازد این است که پیروزی در این جنگ بیشتر از آنکه به تصرف قلمرو مربوط باشد، مستلزم استقامت است. در حال حاضر نه ارتش روسیه و نه ارتش اوکراین قادر نیستند یکدیگر را از قلمرو‌های تحت کنترل خود بیرون برانند.

ضد حمله اوکراین متوقف شده است. روسیه برای به کنترل در آوردن شهر «آودیئیفکا» در منطقه دونباس، به شکل روزانه بیش از ۹۰۰ سرباز را از دست می‌دهد. این جنگ، جنگ مدافعان است و می‌تواند سال‌ها به طول بینجامد.

چشم انداز سیاسی تا حد زیادی تحت تأثیر رویداد‌های میدان جنگ است. شتاب در عملیات نظامی می‌تواند تأثیر بسزایی بر روحیه نظامیان و مردم غیرنظامی داشته باشد. اگر اوکراین در جنگ با شکست مواجه شود یا عقب‌نشینی کند، احتمالاً به مخالفت‌ها در کی‌یف دامن می‌زند و همین امر منجر به افزایش چالش‌های داخلی اوکراین می‌شود.

بنابراین، آیا در غرب این صدا به گوش می‌رسد که ارسال پول و سلاح به اوکراین، هدر رفتن منابع است؟

حداقل در سال ۲۰۲۴، روسیه در موضع قوی‌تری برای جنگ قرار می‌گیرد چراکه پهپاد‌ها و گلوله توپخانه بیشتری در اختیار خواهد داشت، چون ارتشش توانسته با موفقیت تاکتیک‌های جنگ الکترونیک علیه برخی سلاح‌های اوکراینی را توسعه دهد، زیرا پوتین تلفات وحشتناک در میان سربازان روس را تحمل خواهد کرد.

افزایش حمایت خارجی، بخشی از برتری روسیه در میدان نبرد را توجیه می‌کند. پوتین تلاش کرده کشور‌های جهان جنوب را متقاعد کند که روسیه منافع زیادی از جنگ اوکراین ندارد. ترکیه و قزاقستان به کانال‌هایی تبدیل شده‌اند که با رساندن کالا‌ها و محموله‌ها به روسیه، ماشین جنگ این کشور را روشن نگه می‌دارند.

ابتکار کشور‌های غربی برای محدود کردن درآمد نفتی روسیه از طریق تعیین سقف قیمت ۶۰ دلاری برای نفت این کشور، با شکست مواجه شده، زیرا یک ساختار تجارت موازی فراتر از دسترس غرب پدید آمده است. قیمت نفت خام روسیه موسوم به «اورال» به ۶۴ دلار به ازای هر بشکه رسیده که ۱۰ درصد بالاتر از قیمت آن در آغاز سال ۲۰۲۳ است.

یک دلیل دیگر که باعث شده روسیه در حال پیروزی در جنگ اوکراین باشد این است که پوتین توانسته قدرت خود در خانه را تحکیم کند. او اکنون به شکل مضحکی به مردم روسیه می‌گوید که آن‌ها درگیر مبارزه‌ای با غرب برای بقا هستند.

مردم عادی روسیه شاید جنگ را دوست نداشته باشند، اما به آن عادت کرده‎‌اند. طبقه قدرتمند و مرفه روسیه توانسته‌اند اقتصاد این کشور را بیش از پیش در کنترل بگیرند و از این طریق پول زیادی به دست می‌آورند. پوتین نیز قادر است به خانواده آن دسته از سربازان روس که جان خود را از دست می‌دهند، تا آخر عمر حقوق و مزایا پرداخت کند.

با این شرایط، تعجبی نیست که وضعیت در اوکراین تاریک‌تر از همیشه است. با رقابت افراد در داخل اوکراین برای نفوذ بیشتر، پویایی‌های سیاسی دوباره ظاهر شده‌اند. قابل ذکر است، ولودیمیر زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین و والری زالوژنی، ژنرال ارشد این کشور، در این زمان پیچیده و نامشخص دچار اختلاف شده‌اند.

نظرسنجی‌های داخلی نشان می‌دهد رسوایی‌های مربوط به فساد و نگرانی‌ها درباره اوکراین باعث تضعیف جایگاه زلنسکی در میان رأی‌دهندگان شده است.

دولت‌های غربی همچنان اعلام می‌کنند مانند همیشه بر حمایت از اوکراین تأکید دارند؛ اما نظرسنجی‌ها در سراسر جهان نشان می‌دهد که بسیاری نسبت به این موضوع شک دارند. در آمریکا، دولت جو بایدن در تلاش برای متقاعد کردن کنگره نسبت به اختصاص بودجه‌ای به ارزش بیش از ۶۰ میلیارد دلار برای اوکراین، با چالش روبه‌رو شده است.

کمپین انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا به زودی آغاز خواهد شد. اگر دونالد ترامپ مجدداً به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود، آمریکا احتمالاً به شکل ناگهانی ارسال سلاح به اوکراین را متوقف می‌کند چراکه ترامپ قول داده شرایط صلح را در کوتاه‎‌ترین زمان ممکن، ایجاد کند.

اروپا باید برای این احتمال نگران‌کننده آماده باشد، زیرا تفاوتی ندارد چه کسی در کاخ سفید باشد، کمک‌های آمریکا به اوکراین در حال کاهش است.

در عوض، رهبران اروپایی به گونه‌ای عمل می‌کنند که گویی جو بایدن گشاده‌دست همیشه در رأس قدرت خواهد بود. اتحادیه اروپا قول کمک ۵۰ میلیارد یورویی به اوکراین را داده است،، اما این کمک با مخالفت مجارستان و احتمالاً مشکلات مربوط به بودجه در آلمان، هنوز نهایی نشده است.

خستگی اتحادیه اروپا
قرار است در ماه دسامبر، اتحادیه اروپا آمادگی خود برای آغاز مذاکرات عضویت اوکراین در این اتحادیه را نشان دهد. اما بسیاری بر این باورند که این روند به پایان خواهد رسید، زیرا بزرگتر شدن اتحادیه اروپا دشوار است و می‌تواند صاحبان منافع در این بلوک را تهدید کند.

همچنین صدای ضبط شده جورجا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، طی یک تماس تلفنی به این نکته اشاره دارد که اروپا خسته شده است. یک رهبر اروپایی دیگر نیز پیش‌بینی کرده حمایت از اوکراین شکننده خواهد شد. با وجود چالش‌های خارج از اتحادیه اروپا، وضعیت داخلی این بلوک سیاسی نشان می‌دهد که نظرات مختلفی درباره کمک به اوکراین در حال شکل‌گیری است.

این اتفاق می‌تواند یک فاجعه باشد. تا سال ۲۰۲۵ فشار‌ها بر پوتین نسبت به ادامه جنگ افزایش خواهد یافت. روس‌ها ممکن است به طور فزاینده‌ای از بسیج اجباری، تورم و انحراف هزینه‌های اجتماعی به سوی ارتش عصبانی شوند.

با این حال، امید به این موضوع که نظام سیاسی کنونی روسیه از هم خواهد پاشید، دور از دسترس است. پوتین می‌تواند برای سال‌ها در قدرت باقی بماند و اگر این اتفاق بیفتد، تهدید به جنگ خواهد کرد، زیرا این بهانه او برای سرکوب داخلی و رنج مردم خودش است.

او با منزوی کردن روسیه از اروپا و سوق دادن فعال‌ترین و مفیدترین مردم این کشور به مهاجرت، چشم‌انداز کشورش را مخدوش کرده است. بدون جنگ، توخالی بودن حکومت پوتین به طور کامل نمایان می‌شد؛ بنابراین اروپا باید پوتین را به عنوان یک تهدید بلندمدت برای امنیت این قاره قلمداد کند چراکه روسیه دوباره خود را تجهیز خواهد کرد و تا آن زمان تجربه بیشتری در جنگ به دست آورده است.

دفاع از اروپا باید به گونه‌ای طرح‌ریزی شود که پوتین احساس نکند غرب دچار ضعف شده است، به ویژه اینکه اگر ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا شود، او نباید به این موضوع شک کند که ترامپ خواهان جنگ نیست، حتی اگر یک کشور عضو ناتو مورد حمله قرار بگیرد.

راه توقف پوتین
بهترین راه برای توقف پوتین این است که اروپا عزم خود را با نشان دادن تعهد کامل به اوکراینی شکوفا، دموکراتیک و غرب‌گرا نشان دهد.

در این میان، سلاح اهمیت بسیار زیادی دارد، به خصوص سامانه‌های دفاع هوایی و موشک‌های دوربرد برای هدف قرار دادن خطوط تجهیزات نظامی روسیه. همین موضوع اهمیت تصویب تازه‌ترین کمک نظامی آمریکا به اوکراین در کنگره این کشور را نمایان می‌کند.

از آنجایی‌که تسلیحات در حال حاضر تمام شده‌اند، باید کار بیشتری برای افزایش ظرفیت سازندگان تسلیحات غربی انجام شود. تحریم‌ها می‌توانند به طور مؤثرتری برای جدا کردن رژیم روسیه از افراد ثروتمند مورد استفاده قرار گیرند.

اقدام سیاسی در اروپا نیز ضروری است. ولادیمیر پوتین به شهر‌های اوکراین حمله خواهد کرد تا مانع از تبدیل این کشور به یک دموکراسی غربی شود.

همچنین اروپا باید تلاش‌های خود را برای اطمینان از پیشرفت اوکراین با حمایت مالی از این کشور و قول الحاق آن به اتحادیه اروپا، مضاعف کند.

به نظر می‌رسد بسیاری از رهبران اروپایی در وظایف خود نسبت به اوکراین کوتاهی کرده‌اند؛ این حماقت است. آن‌ها باید به این جمله لئون تروتسکی توجه کنند: «آن‌ها ممکن است به جنگ علاقه نداشته باشند، اما جنگ به آن‌ها علاقه دارد».

ارسال نظرات
آخرین اخبار