به گزارش مانا، تالاب انزلی یا مرداب انزلی با مساحتی در حدود ۲۰ هزار هکتاردر شمال ایران، واقع در استان گیلان قرار دارد. مرداب انزلی از جالب‌ترین و بزرگترین زیستگاه‌های طبیعی جانواران ایران محسوب می‌شود و هر ساله پذیرای تعداد زیادی از پرندگانی است که از سوی کشورهای همسایه شمالی به ایران می‌آیند. تالاب انزلی به دلیل موقعیت جغرافیایی از نظر میزان بالای رطوبت و آب با هیچ یک از تالاب‌های ایران قابل مقایسه نیست. تالاب انزلی چندین جزیره را در خود جای داده است.
تالاب انزلی از نوع تالاب های ساحلی "Coastal Wetland" بوده و به وسیلهٔ یک کانال کشتیرانی به دریای خزر متصل است. حوزه آبریز تالاب دارای مساحتی حدود ۳۷۴ هزار هکتار است. تالاب انزلی در سال ۱۳۵۴ در فهرست تالاب های بین‌المللی کنوانسیون رامسر به ثبت رسید "کنوانسیون رامسر، سال ۱۹۷۵" و همچنین سازمان بین‌المللی حیات پرندگان این تالاب را به عنوان زیستگاه با اهمیت برای پرندگان تشخیص داده است. تالاب انزلی جزء تالاب‌های طبیعی و آب شیرین کشور بوده و دارای ۱۱ رود اصلی و ۳۰ رود فرعی است که پس از آبیاری مزارع و شالیزارها به همراه جریان‌های سطحی حوزه آبریز تالاب به آن وارد می‌شوند. حداکثر عمق آب تالاب در بهار و در نواحی غربی تالاب به ۵/۲ متر می‌رسد که به دلیل نوسان‌های سطح آب دریای خزر، این مقدار متغیر است.
یکی از زیباترین جاذبه های تالاب انزلی رویش گل لاله مردابی در آن است. لاله مردابی یا لاله تالابی یا لوتوس، گیاهی دارای برگ های مدور و قلبی شکل بسیار بزرگ است که از آب بیرون می آید و به رنگ سبز متمایل به آبی با گل های درشت دارای گلبرگ های صورتی رنگ ضخیم و متعدد دیده می شود.
بسیاری این گل را با نیلوفر آبی اشتباه می گیرند اما با کمی توجه به ظاهر آنها می توان متوجه تفاوت آنها شد.
این گل از اواخر خرداد تا اوایل تیر سر از آب بیرون می آورد و تا اواخر تابستان مهمان تالاب انزلی می شود. لاله مردابی از گیاهان شناور است که ریشه آنها در داخل آب و ساقه ، برگ‌ها و گل در خارج از آب به صورت شناور قرار دارند.
