حادثه غرق شدن تایتانیک ۱۱۰ ساله شد

به گزارش گروه بین‌الملل مانا؛ کشتی تایتانیک در ۱۵ آوریل سال ۱۹۱۲ پس از برخورد با یک کوه یخ در اقیانوس اطلس دونیم شد.

در این حادثه ۱۵۰۰ نفر جان باخته و ۷۱۰ نفر توانستند جان سالم به در برند.

این کشتی که سازندۀ آن معتقد بود به هیچ عنوان امکان غرق شدن ندارد ۲۶۹ متر طول، ۲۸ متر عرض و ۵۳ متر ارتفاع داشت.

۱۷۵ نفر برای راه‌اندازی این غول اقیانوس‌پیمای زمان خود به منظور حرکت دادن آن باید به طور شبانه‌روزی زغال سنگ را به کوره‌های کشتی سرازیر می‌کردند.

کشتی تایتانیک در موقع بروز حادثه ۲۲۰۰ نفر جمعیت داشت که ۱۳۰۰ نفر آن مسافر و ۹۰۰ نفر خدمه بودند.

خبر حادثه غرق شدن کشتی تایتانیک در سال ۱۹۱۲ مانند یک بمب در جهان پیچید و تمامی افکار عمومی را به تعجب وا داشت.

تایتانیک از دید سازندگان، کارشناسان و مسئولان دریایی مجلل‌ترین و محکمترین کشتی لقب گرفته بود که ساخت آن حدود سه سال طول کشید در آن زمان  ۱.۵ میلیون پوند برای ساخت آن هزینه شد که به پول امروز این میزان ۱۷۰ میلیون پوند می‌شود.

بیشتر مسافران این کشتی از افراد ثروتمند بودند، زیرا بلیت آن بسیار گران بود به طوری‌که بلیت درجه یک ۳۰ پوند، درجه دو ۱۳ پوند و درجه سه ۷ پوند بود که با پول امروز نرخ بلیت درجه یک آن بیش از ۳۳۰۰ پوند برآورد می‌شو.

کشتی مسافری تایتانیک در روز ۱۴ آوریل ۱۹۱۲ از بندر ساوتهمپتون انگلیس به مقصد نیویورک راه افتاد، اما در ساعت ۲۳:۴۰ شب در اقیانوس اطلس با کوه یخ شناور برخورد کرد. بر اثر این حادثه ده‌ها هزار تُن آب دریا وارد کشتی شد.

"توماس اندروس" طراح کشتی که در آن شب داخل جمعیت حضور داشت و پیش از آن  با غرور تمام اعلام کرده بود هیچ حادثه‌ای نمی‌تواند باعث غرق شدن کشتی شود، پس از بررسی صدمات وارده بر کشتی با صدای بلند و اظهار عجز و لابه به کاپیتان کشتی گفت متاسفانه این کشتی غرق خواهد شد.

در حالی‌که  آب از هر طرف به داخل کشتی سرازیر می‌شد دستگاه تلگراف بی‌سیم بلافاصله با این پیام در‌خواست کمک اضطراری کرد"سیلاب وارد موتورخانه کشتی تایتانیک شده، به داد مسافران برسید".

اما متاسفانه پس از ساعتی یعنی ۲:۱۰ بامداد برق این کشتی مسافری غول‌پیکر قطع و دستگاه تلگراف بی‌سیم خاموش شد سپس قسمت جلو کشتی کاملاً به زیر آب رفت، اما عقب کشتی از آب بیرون بود.

قایق‌های نجات از هر طرف سعی می‌کردند مردم را نجات دهند ساعت ۲:۲۰ بامداد کشتی دو‌نیم شد و هر دو‌نیمه هر لحظه به قعر اقیانوس نزدیک می‌شدند تا اینکه زمان به گل نشستن کشتی، کشتی کارپاتیا به محل حادثه رسید و توانست همراه قایق‌های نجات تایتانیک ۷۱۰ نفر را نجات دهد، اما ۱۵۰۰ نفر به قعر آب‌های اقیانوس اطلس رفتند.

شایان ذکر است کتاب طلاکوب شده رباعیات حکیم عمر خیام که فیتز جرالد برای ترجمه اشعار آن ۲۵ سال زحمت کشیده بود، در این کشتی بود.