«خلیج همیشه فارس» در گذر زمان

به گزارش مانا، این کتاب در ۲۲۰ صفحه، شمارگان سه هزار نسخه، قیمت ۵۰ هزار ریال در سال ۹۰ از سوی انتشارات آوای تاریخ به چاپ رسید.
کتاب «خلیج همیشه فارس» دو بخش و هشت فصل دارد که بخش اول آن درباره تاریخ و جغرافیای تاریخی خلیج فارس و بخش دوم نیز در مورد حضور بیگانگان در این خطه است.
فصل های مندرج در بخش اول این کتاب با عنوان وضعیت جغرافیایی، حاکمیت و حضور ایرانیان به موضوع هایی شامل، گستره و محدوده جغرافیایی، آب و هوا، جزیره‌های مهم این دریای بزرگ و تلاش برای تحریف نام آن اشاره کرده است.

همچنین در این کتاب مطالبی از دوره سکونت اقوام ایرانی و تسلط آن ها بر دریای خلیج فارس تا عصر حکومت اعراب، سلجوقیان، فارس، مغولان و تیموریان آورده شده است.
در بخش دوم کتاب خلیج همیشه فارس که دارای پنج فصل بوده، حضور بیگانگان پرتغالی، انگلیسی، هلندی، آلمانی و فرانسوی در خلیج فارس روایت و منابع و تصاویری از نقشه این خطه درج شده است.
بخش هایی از کتاب
برخی از مورخان از جمله صاحب کتاب «ملوک العرب» عقیده دارند که خلیج فارس گهواره تمدن عالم یا مبدأ پیدایش نوع بشر می باشد و ساکنان باستانی اش نخستین انسان هایی بودند که طریق دریانوردی را آموخته، کشتی را اختراع کردند و با تسلط اراده خود بر امواج خروشان دریا، خاور و باختر را به یکدیگر پیوند زدند، چنانکه فینیقی‌ها و سایر اقوامی که به دریانوردی و کشتیرانی شهرت یافته‌اند، شاگردان مکتب دریاشناسان قدیم خلیج فارس محسوب می شوند.
در قسمت دیگری از این کتاب آمده است: جزیرۀ هرمز تا قرن ششم جرون نام داشت و بندری به نام هرمز در نزدیک شهر میناب کنونی بود که بندر تجاری کرمان و سیستان به شمار می رفت. سلسله ای از امرای محلی ایران به نام شاهان هرمز در این ناحیه فرمانروا بوده اند که از سر سلسله آن ها اطلاع دقیقی در دست نیست ولی دوازدهمین امیر این سلسله رکن‌الدین محمود نام داشت.
 با حمله مغولان چغتایی در حدود هفتصد سال پیش از این، پانزدهمین امیر سلسله شاهان هرمز که نامش امیر بهاء الدین ایاز بود با گروهی از مردم هرمز کهنه به جزیره جرون که در دریای روبروی هرمز کهنه قرار داشت رفت و در آن جا ساکن شد و جزیره را به یاد وطن خود هرمز نام نهاد. وی در جزیره هرمز جدید شهری بنا نهاد و در آبادی آن کوشید. راه ادویه از کنار همین جزیره در تنگه هرمز می گذشت. ایرانیان در توصیف هرمز مثلی بدین مضمون دارند: «اگر دنیا انگشتری بود هرمز نگین آن می باشد.»
درباره نویسنده
لیلی کرم پور پژوهشگر تاریخ، مترجم و مدرس دانشگاه است که کارشناسی خود را در رشته تاریخ از دانشگاه الزهرا(س) تهران و کارشناسی ارشد را نیز در رشته تاریخ با گرایش خلیج فارس از دانشگاه شهید چمران اهواز دریافت کرد.
وی کار پژوهش و ترجمه خود را از سال ۸۰ آغاز کرده که ضمن همکاری با نشریات و مجله ها، مقالاتش نیز در هفته نامه ها منتشر شده است