منافع ملی را به منافع صنفی گره نزنیم

علی استیری کارشناس ارشد دریایی در گفتگو با خبرنگار مانا با اشاره به افزایش عمر ناوگان کشتیرانی به دلیل شرایط تحریم افزود: همچنین با توجه به تغییر تکنولوژی مطابق با کنوانسیون های آیمو لازم است کشتی های جدید و اقتصادی تری ساخته شود تا قدرت رقابت در بازار بین المللی وجود داشته باشد. 

وی با بیان اینکه در کشتی سازی دو موضوع تکنولوژی و دانش ساخت کشتی و بحث عملی ساخت کشتی مطرح است، گفت: کشتی سازان داخلی از نظر تئوری، روی کاغذ و نقشه می توانند ادعا کنند که کشتی های vlcc را هم می سازند اما در عمل ساخت هر نوع از کشتی باید اقتصادی باشد که دو عامل زمان و قیمت در آن دخیل است.

وی تصریح کرد: رقابتی بودن اصلی است که همه کشتی سازان دنیا آن را رعایت می کنند و سابقه کشتی سازی های داخلی ما نشان می دهد که از موضوعات به دور هستند. 

استیری افزود: چنانچه بخواهیم منافع ملی را فدای ساخت کشتی در داخل کنیم ناوگان ملی ما از دنیا عقب می ماند. ناوگان ملی طی سالیان تحریم از دنیا عقب مانده است. اگر قرار باشد کشتی هایی که سفارش می دهد را هم به موقع تحویل نگیرد بیش از پیش از سایر رقبا عقب می ماند. 

وی اظهار داشت: شواهد امر نشان می دهد کشتی سازان داخلی نمی توانند کشتی را به موقع با قیمت و تکنولوژی مناسب تحویل دهند و سابقه خوبی از سفارشاتی که به کشتی سازی های داخلی داده شده نیز وجود ندارد. 

وی با بیان اینکه در حال حاضر در دنیا کشتی را در کمتر از یک سال تحویل می دهند، گفت: سوال اینجاست که آیا کشتی سازان داخلی ما هم می توانند کشتی های مورد نیاز را در این مدت تحویل دهند؟ 

این کارشناس دریایی با اشاره به سوابق ساخت کشتی در داخل گفت: کاتاماران هایی که به کشتی سازی اروندان سفارش داده شده بود پس از سالها هنوز هم تحویل نشده است همچنین کشتی هایی که کشتیرانی به ایزوایکو سفارش داد و قرار بود طی مدت دو سال تحویل شود سالها به طول انجامید و اکنون پس از گذشت سالیان طولانی هنوز آخرین فروند آن هم تحویل نشده است. 

استیری خاطرنشان کرد: چنانچه کشتی ای که باید یک ساله تحویل شود سه ساله تحویل شود منافع ملی را ما در بازار بین المللی از بین می برد و خطوط کشتیرانی خارجی به راحتی حداقل سهم ما را در حمل و نقل تصاحب می کنند.

وی با بیان اینکه کشتی سازان داخلی بیشتر به منافع صنفی خود توجه دارند، گفت: کشتی سازی های معروف مانند اروندان، ایزوایکو و صدرا ممکن است به صورت تئوری کشتی ساز باشند اما در عمل با مشکلاتی مواجه هستند که این مشکلات هم به سرعت حل نمی شود.

وی گره زدن نیاز امروز کشتیرانی به منافع صنفی یک گروه را به صلاح منافع ملی ندانسته و افزود: آقایان کشتی ساز باید پاسخ دهند که برای کشور منافع ملی و توسعه ناوگان ارجح است یا اینکه کشتی به کشتی سازان داخلی سفارش داده شود و چندین سال معطل بمانیم که آیا کشتی به موقع تحویل شود یا خیر.

وی خاطرنشان کرد: موضوع مهم دیگر این است که کشورهایی که اکنون سازنده کشتی هستند مانند کره، چین و ویتنام هیچ کدام به تنهایی کشتی نمی سازند بلکه از طریق مشارکت با کشتی سازی های معروف دنیا ابتدا چند فروند کشتی را ساخته و در سطح بین المللی عملکرد قابل قبول داشته اند سپس معروف شده و توانسته اند از سراسر دنیا سفارش بگیرند.

استیری گفت: ما کشتی نمی سازیم که صرفاً بگوییم کشتی ساخته ایم اینکه کشتی ای که ساخته می شود چه موقع و با چه قیمتی به مالک تحویل داده شود بسیار مهم است و سابقه کشتی سازی های داخلی نشان می دهد که تا کنون نتوانسته اند کشتی ها را با همان قرارداد اولیه ای که منعقد می کنند تحویل دهند. این در حالی است که شرکت های خارجی زمانی که قراردادی را منعقد می کنند به آن پایبند هستند اما آیا کشتی سازی های داخلی تا کنون به عهدهایی که در قالب قرارداد ساخت کشتی بسته اند وفاداربوده اند؟ سوابق این را نشان نمی دهد.

وی خاطرنشان ساخت: ناوگان ملی یک ناوگان بزرگ است که برای رقابت در دنیا باید به تعداد کافی کشتی داشته باشد تا بتواند پاسخگوی نیاز دنیا باشد بحثی که از سوی کشتی سازی های داخلی مطرح می شود یک بحث کارشناسی نیست. هدف از این بحث ها به روز رسانی ناوگان ملی است یا منافع صرف کشتی سازی مد نظر است؟

وی در پایان سخنان خود گفت: ما نیاز داریم که ناوگان خود را نوسازی کنیم و این نوسازی باید در کوتاه ترین زمان ممکن اتفاق افتد.