کرونا و ابعاد شیوع آن در جهان
هفته نامه اکونومیست در جدیدترین شماره خود به تاریخ ۲۸ مارس ۲۰۲۰ مجدداً دربارۀ ویروس کرونا یا کووید-۱۹ نوشت و سرمقاله این هفته‌نامه به طور کامل به این موضوع اختصاص یافت.
کد خبر: ۸۶۳۴۶
به گزارش مانا، عکس و تیتر یک هفته‌نامه اکونومیست در گزارشی با عنوان «همه چیز تحت کنترل است؛ دولت‌ها در زمان شیوع کرونا» می‌نویسد که با اپیدمی کرونا سبک زندگی دستخوش تغییرات شده است. حتی در کشور‌های دموکراتیک، دولت در بدیهی‌ترین بخش‌های زندگی مردم و ابتدایی‌ترین حقوق آن‌ها دخالت کرده، به گونه‌ای که افراد برای خروج از منازل باید دلیل موجهی داشته باشند. همچنین، برای مقابله با این بیماری، دولت‌ها در اقتصاد به طور مستقیم دخالت می‌کنند و در برخی از کشورها، همچون آمریکا، مبلغی معادل ۱۰ درصد از درآمد سرانه به این امر اختصاص داده شده که این رقم برای فرانسه و انگلستان ۱۵ درصد از درآمد سرانه کشور است.
از طرفی به نظر می‌رسد حضور و قدرت دولت‌ها در شرایط بحران رشد کرده و اقتدار دولت‌ها با مشروعیت تمام در تمامی عرصه‌ها احساس می‌شود. در برخی از کشورها همچون فرانسه قانونی تصویب شده است که به دولت این اختیار را می‌دهد علاوه بر کنترل رفت‌وآمد مردم، در اقتصاد و مدیریت قیمت‌ها و کالا‌های مورد نیاز دخالت داشته باشد.
در سایر کشورها همچون سنگاپور و چین، با استفاده از اپلیکیشن‌ها، رفت و آمد‌ها کنترل شده و افراد مشکوک به ابتلا شناسایی می‌شوند و به سرعت تحت درمان قرار می‌گیرند. اگرچه مجموعه این شرایط و بحران پیش آمده اختیارات دولت را گسترده و پرداخت مالیات را بیشتر کرده است- گفته می‌شود دولت رفاه، مالیات بر درآمد و ملی شدن ماحصل جنگ و بحران است-، اما این نگرانی وجود دارد که شرایط فعلی ممکن است باعث خودکامگی دولت‌ها شود. به طور مثال، در حال حاضر برخی از دارو‌های ساخت چین به سایر نقاط جهان صادر نمی‌شود؛ روسیه تحریم موقت صادرات غلات را وضع کرده است؛ صنعتگران و سیاستمداران اعتماد به زنجیره‌های تأمین را از دست داده‌اند؛ چشم‌انداز تجارت از قبل کم‌رنگ‌تر است و ممکن است در دراز مدت باعث افزایش بدهی‌های عمومی و احتمالاً نوعی سرمایه داری کم‌تحرک شود. این درحالیست که، خودکامگی و استبداد دولت‌ها در سیاست داخلی نیز نگران کننده است. اگرچه برای مقابله با ویروس کرونا نظارت دولت ضروری است، اما اصلی‌ترین دفاع در برابر دولت بسیار قدرتمند، از نظر فنّاوری و اقتصاد، خود شهروندان خواهند بود.
اکونومیست در گزارش دیگری به نقل از دانشگاه «جانز هاپکینز» می‌نویسد که شیوع کرونا در این کشور به شدت رو به افزایش بوده و تا ۲۵ مارس ۶۵۷۷۸ نفر مبتلا و ۹۴۲ نفر فوت شده‌اند. همچنین شماری از کسب و کار‌ها هرگز راه‌اندازی نشده و یا اعلام ورشکستگی کرده‌اند و برخی از فروشگاه‌ها اجناس خود را با تخفیف به مشتریان عرضه کرده و ناچار به تعدیل نیرو شده‌اند. اما نگرانی مهم‌تر در این کشور فوت افراد زیر ۵۵ سال است، به خصوص آنکه ۴۷ درصد از جمعیت آمریکا را افراد بین ۱۹ تا ۵۵ سال تشکیل می‌دهد. در گزارشی که در تاریخ ۱۸ مارس منتشر شد، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (cdc) نشان داد که از ۵۰۸ بیمار شناخته شده تا ۱۶ مارس، ۲۰۴ نفر کمتر از ۵۵ سال سن داشتند و نیمی از این افراد بین ۲۰ تا ۴۴ ساله بودند. این درحالیست که، منابع خبری به تکرار اعلام می‌کنند که این ویروس بیشتر افراد مسن را تهدید می‌کند.
اکونومیست در گزارشی از انگلستان می‌نویسد که سرویس سلامت همگانی در انگلستان (NSH) برای روز‌های سخت و اوج اپیدمی کرونا آماده می‌شود. علاوه بر اختصاص منابع مالی (حدود ۱۵ درصد از درآمد سرانه انگلستان)، بازنشسته‌های کادر درمانی مجدد به خدمت گرفته شده و بیمارستان‌ها در حال فراهم‌کردن تجهیزات پزشکی هستند. همچنین چندین بیمارستان با چهار هزار تخت در اکس‌سل لندن (یک مجموعه چند منظوره در شهر لندن) تأسیس شده است.
تعداد زیاد افراد مبتلا و فوت‌شده در دو کشور ایتالیا و اسپانیا بسیار نگران کننده است، به گونه‌ای که «پدرو سانچز»، نخست وزیر اسپانیا، اعلام کرده که شرایط فعلی «جدی‌ترین وضعیتی که کشور از زمان جنگ داخلی با آن روبه‌رو بوده است». اما در میان کشور‌های همسایه، کنترل بیماری در آلمان بسیاری را شگفت‌زده کرده که چگونه توانسته است در مقایسه با سایر کشورها نرخ مبتلایان و افراد فوت‌شده را کنترل کند. اکونومیست در گزارشی ایتالیا و آلمان را مقایسه کرده و چند دلیل برای این اختلاف شرح می‌دهد.
اول آنکه شیوع بیماری در ایتالیا قبل از آلمان بود- حدود دوهفته- و این نشان می‌دهد که بدون شک به تعداد افراد مبتلا در ایتالیا از آلمان بیشتر خواهد بود. دلیل دیگر، تست گسترده و همگانی در آلمان است که باعث می‌شود افراد با علائم خفیف نیز به سرعت شناسایی، قرنطینه و درمان شوند.
از طرف دیگر در ایتالیا بیشتر افراد مبتلا را افراد مسن تشکیل دادند که حتی با وجود مراقبت‌های ویژه امکان بهبودی آن‌ها پایین بود. این درحالیست که، در آلمان شمار زیاد مبتلایان را افراد جوان‌تر تشکیل می‌دادند.
در نهایت هجوم گسترده افراد به معدود مراکز درمانی ایتالیا در شدت بیماری و افزایش مرگ‌ومیر مؤثر بود. اما در آلمان مراکز درمانی در بخش‌های مختلف پراکنده بوده و همین امر از ازدحام جمعیت در مراکز درمانی جلوگیری کرده است. این عوامل نشان می‌دهد که چرا سیستم بهداشت و درمان آلمان از ایتالیا بهتر عمل می‌کند.
در نهایت، شیوع بیماری در غزه باعث شده است تا ساکنان این منطقه با طنز به استقبال آن و سیاست‌های قرنطینه بروند. به طور مثال شخصی نوشته است که «چهارده روز انزوا؟ به ۱۴ سال گذشته ما خوش آمدید».
با وجود این، منع رفت و آمد و کمبود امکانات پزشکی آینده‌ای نگران‌کننده را برای غزه شکل می‌دهد. درحالیکه شیوع کرونا یک بحران جهانی است، اما ساکنان غزه برای تست این بیماری تنها ۲۰۰ کیت آزمایش کرونا دارند که به گفتۀ شاهدان عینی بعضی از آن‌ها قبلا آزمایش شده‌اند.
از طرفی به نظر می‌رسد حضور و قدرت دولت‌ها در شرایط بحران رشد کرده و اقتدار دولت‌ها با مشروعیت تمام در تمامی عرصه‌ها احساس می‌شود. در برخی از کشورها همچون فرانسه قانونی تصویب شده است که به دولت این اختیار را می‌دهد علاوه بر کنترل رفت‌وآمد مردم، در اقتصاد و مدیریت قیمت‌ها و کالا‌های مورد نیاز دخالت داشته باشد.
در سایر کشورها همچون سنگاپور و چین، با استفاده از اپلیکیشن‌ها، رفت و آمد‌ها کنترل شده و افراد مشکوک به ابتلا شناسایی می‌شوند و به سرعت تحت درمان قرار می‌گیرند. اگرچه مجموعه این شرایط و بحران پیش آمده اختیارات دولت را گسترده و پرداخت مالیات را بیشتر کرده است- گفته می‌شود دولت رفاه، مالیات بر درآمد و ملی شدن ماحصل جنگ و بحران است-، اما این نگرانی وجود دارد که شرایط فعلی ممکن است باعث خودکامگی دولت‌ها شود. به طور مثال، در حال حاضر برخی از دارو‌های ساخت چین به سایر نقاط جهان صادر نمی‌شود؛ روسیه تحریم موقت صادرات غلات را وضع کرده است؛ صنعتگران و سیاستمداران اعتماد به زنجیره‌های تأمین را از دست داده‌اند؛ چشم‌انداز تجارت از قبل کم‌رنگ‌تر است و ممکن است در دراز مدت باعث افزایش بدهی‌های عمومی و احتمالاً نوعی سرمایه داری کم‌تحرک شود. این درحالیست که، خودکامگی و استبداد دولت‌ها در سیاست داخلی نیز نگران کننده است. اگرچه برای مقابله با ویروس کرونا نظارت دولت ضروری است، اما اصلی‌ترین دفاع در برابر دولت بسیار قدرتمند، از نظر فنّاوری و اقتصاد، خود شهروندان خواهند بود.
اکونومیست در گزارش دیگری به نقل از دانشگاه «جانز هاپکینز» می‌نویسد که شیوع کرونا در این کشور به شدت رو به افزایش بوده و تا ۲۵ مارس ۶۵۷۷۸ نفر مبتلا و ۹۴۲ نفر فوت شده‌اند. همچنین شماری از کسب و کار‌ها هرگز راه‌اندازی نشده و یا اعلام ورشکستگی کرده‌اند و برخی از فروشگاه‌ها اجناس خود را با تخفیف به مشتریان عرضه کرده و ناچار به تعدیل نیرو شده‌اند. اما نگرانی مهم‌تر در این کشور فوت افراد زیر ۵۵ سال است، به خصوص آنکه ۴۷ درصد از جمعیت آمریکا را افراد بین ۱۹ تا ۵۵ سال تشکیل می‌دهد. در گزارشی که در تاریخ ۱۸ مارس منتشر شد، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (cdc) نشان داد که از ۵۰۸ بیمار شناخته شده تا ۱۶ مارس، ۲۰۴ نفر کمتر از ۵۵ سال سن داشتند و نیمی از این افراد بین ۲۰ تا ۴۴ ساله بودند. این درحالیست که، منابع خبری به تکرار اعلام می‌کنند که این ویروس بیشتر افراد مسن را تهدید می‌کند.
اکونومیست در گزارشی از انگلستان می‌نویسد که سرویس سلامت همگانی در انگلستان (NSH) برای روز‌های سخت و اوج اپیدمی کرونا آماده می‌شود. علاوه بر اختصاص منابع مالی (حدود ۱۵ درصد از درآمد سرانه انگلستان)، بازنشسته‌های کادر درمانی مجدد به خدمت گرفته شده و بیمارستان‌ها در حال فراهم‌کردن تجهیزات پزشکی هستند. همچنین چندین بیمارستان با چهار هزار تخت در اکس‌سل لندن (یک مجموعه چند منظوره در شهر لندن) تأسیس شده است.
تعداد زیاد افراد مبتلا و فوت‌شده در دو کشور ایتالیا و اسپانیا بسیار نگران کننده است، به گونه‌ای که «پدرو سانچز»، نخست وزیر اسپانیا، اعلام کرده که شرایط فعلی «جدی‌ترین وضعیتی که کشور از زمان جنگ داخلی با آن روبه‌رو بوده است». اما در میان کشور‌های همسایه، کنترل بیماری در آلمان بسیاری را شگفت‌زده کرده که چگونه توانسته است در مقایسه با سایر کشورها نرخ مبتلایان و افراد فوت‌شده را کنترل کند. اکونومیست در گزارشی ایتالیا و آلمان را مقایسه کرده و چند دلیل برای این اختلاف شرح می‌دهد.
اول آنکه شیوع بیماری در ایتالیا قبل از آلمان بود- حدود دوهفته- و این نشان می‌دهد که بدون شک به تعداد افراد مبتلا در ایتالیا از آلمان بیشتر خواهد بود. دلیل دیگر، تست گسترده و همگانی در آلمان است که باعث می‌شود افراد با علائم خفیف نیز به سرعت شناسایی، قرنطینه و درمان شوند.
از طرف دیگر در ایتالیا بیشتر افراد مبتلا را افراد مسن تشکیل دادند که حتی با وجود مراقبت‌های ویژه امکان بهبودی آن‌ها پایین بود. این درحالیست که، در آلمان شمار زیاد مبتلایان را افراد جوان‌تر تشکیل می‌دادند.
در نهایت هجوم گسترده افراد به معدود مراکز درمانی ایتالیا در شدت بیماری و افزایش مرگ‌ومیر مؤثر بود. اما در آلمان مراکز درمانی در بخش‌های مختلف پراکنده بوده و همین امر از ازدحام جمعیت در مراکز درمانی جلوگیری کرده است. این عوامل نشان می‌دهد که چرا سیستم بهداشت و درمان آلمان از ایتالیا بهتر عمل می‌کند.
در نهایت، شیوع بیماری در غزه باعث شده است تا ساکنان این منطقه با طنز به استقبال آن و سیاست‌های قرنطینه بروند. به طور مثال شخصی نوشته است که «چهارده روز انزوا؟ به ۱۴ سال گذشته ما خوش آمدید».
با وجود این، منع رفت و آمد و کمبود امکانات پزشکی آینده‌ای نگران‌کننده را برای غزه شکل می‌دهد. درحالیکه شیوع کرونا یک بحران جهانی است، اما ساکنان غزه برای تست این بیماری تنها ۲۰۰ کیت آزمایش کرونا دارند که به گفتۀ شاهدان عینی بعضی از آن‌ها قبلا آزمایش شده‌اند.