پاسخ IMO به ابهامات قانون ۲۰۲۰
علل اجرای قانون اجباری ۲۰۲۰ به منظور کنترل آلودگی محیط زیست ابهامات زیادی را برای فعالان جامعه دریایی پدید آورده است. یکی از کارشناسان IMO به ابهامات موجود در این زمینه پاسخ داده است.
کد خبر: ۸۵۰۹۶
به گزارش گروه بین‌الملل مانا به نقل از سایت IMO، مقررات IMO برای کاهش میزان سولفور در سوخت کشتی‌ها از سال ۲۰۰۵ بر اساس کنوانسیون مارپل در برخی از نقاط جهان به اجرا در آمد و به مرور به اقصی نقاط جهان گسترش یافت که این قانون از ابتدای سال ۲۰۲۰ ابعاد گسترده تری خواهد یافت و تمامی کشتی‌های بالاتر از ۴۰۰ تُن را در بر خواهد گرفت.
به گفتۀ این کارشناس ارشد IMO براساس مطالعاتی که توسط فنلاند به کمیتۀ حفاظت از محیط زیست ارسال شده تخمین زده می‌شود که کاهش حد مجاز سولفور علاوه بر کاهش آلودگی هوا از مرگ زودرس ۵۷۰ هزار انسان بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ جلوگیری خواهد کرد.
به گفته وی بر اساس اعلام UNCTAD در سال ۲۰۱۶ میلادی، حجم تجارت دریایی انجام شده توسط کشتی‌ها نشان می‌دهد که کشتی‌ها چقدر می‌توانند در انتشار آلاینده‌های مضر نقش داشته باشند.
وی در پاسخ به این سوأل که میزان آلودگی تعدادی از کشتی‌ها با آلودگی تمام خودرو‌های جهان برابری می‌کند، گفت: این بدترین سناریویی است که در ارتباط با کشتی‌ها عنوان می‌شود چرا‌که میزان محموله‌ای را که توسط کشتی‌ها حمل می‌شود و کارآیی نسبی آن‌ها را در نظر نمی‌گیرد. میزان آلودگی هر وسیله نقلیه به ازای هر کیلومتر طی شده باید اندازه‌گیری شود.
در این ارتباط باید گفت: مطالعات نشان دادند که کشتی‌ها در مقایسه با حمل و نقل هوایی و جاده‌ای و حتی راه آهن کارآمدترین شکل حمل و نقلی به شمار می‌روند و نمی‌توان این کار‌آمدی را با عنوان این فرضیه که آلودگی بیشتری تولید می‌کنند زیر سوأل برد. اما باید تأکید کرد که اجرای قانون ۲۰۲۰ با سولفور پایین به این ابهامات پاسخ خواهد داد. بدون شک نتایج حاصله به نفع صنعت کشتیرانی خواهد شد.
این کارشناس دریایی پیرامون اعمال این قانون برای همه نوع کشتی‌ها گفت: مقررات مارپل و قانون ۲۰۲۰ برای همه کشتی‌ها اعمال خواهد شد و برای کشتی‌های بزرگ‌تر از ظرفیت ۴۰۰ تن ناخالص و بالاتر اجباری است و باید گواهینامه لازم را در ارتباط با رعایت سوخت کم سولفور داشته باشند.
وی در خصوص روغن‌ها و روانکاری‌های مربوط به کشتی نیز گفت: مالکان کشتی باید روغن دریایی را مطابق با محتوای پایین گوگرد سوخت مطابق با سوخت کم سولفور تأمین کرده و از روغن سازگار با محیط زیست استفاده کنند.
وی در زمینه استفادۀ کشتی‌ها از انواع سوخت نیز گفت: IMO هیچ اجباری برای استفاده از انواع سوخت در کشتی ندارد و صرفاً رعایت استاندارد‌های لازم در مسیر‌های دریایی کافی است.
در این ارتباط نظارت و کنترل کافی از سوی IMO در بنادر صورت خواهد گرفت تا موضوع شستشوی اسکرابر‌ها به دقت بررسی شده و نقاط مثبت و منفی آن مورد مطالعه قرار گیرد تا در صورتیکه تخلیه و شستشوی آن‌ها مطلوب نباشد تصمیمات لازم در این زمینه اتخاذ شود.
اگرچه در حال حاضر برخی از کشور‌های عضو IMO تخلیۀ آب و شستشوی اسکرابر را در بنادر و سواحل خود ممنوع کرده اند، اما با اجرای قانون، IMO رویکرد احتیاطی را نسبت به اسکرابر در پیش خواهد گرفت و نتایج حاصله پس از جمع‌بندی به اطلاع جامعه دریایی خواهد رسید.
وی در پایان گفت: به منظور اجرای درست قانون، IMO برنامه ریزی لازم را انجام داده و مجموعه مقررات مربوط به این قانون را تهیه کرده که به زودی برنامه کامل و نحوه استفاده از آن در دسترس جامعه دریایی قرار خواهد گرفت.
به گفتۀ این کارشناس ارشد IMO براساس مطالعاتی که توسط فنلاند به کمیتۀ حفاظت از محیط زیست ارسال شده تخمین زده می‌شود که کاهش حد مجاز سولفور علاوه بر کاهش آلودگی هوا از مرگ زودرس ۵۷۰ هزار انسان بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ جلوگیری خواهد کرد.
به گفته وی بر اساس اعلام UNCTAD در سال ۲۰۱۶ میلادی، حجم تجارت دریایی انجام شده توسط کشتی‌ها نشان می‌دهد که کشتی‌ها چقدر می‌توانند در انتشار آلاینده‌های مضر نقش داشته باشند.
وی در پاسخ به این سوأل که میزان آلودگی تعدادی از کشتی‌ها با آلودگی تمام خودرو‌های جهان برابری می‌کند، گفت: این بدترین سناریویی است که در ارتباط با کشتی‌ها عنوان می‌شود چرا‌که میزان محموله‌ای را که توسط کشتی‌ها حمل می‌شود و کارآیی نسبی آن‌ها را در نظر نمی‌گیرد. میزان آلودگی هر وسیله نقلیه به ازای هر کیلومتر طی شده باید اندازه‌گیری شود.
در این ارتباط باید گفت: مطالعات نشان دادند که کشتی‌ها در مقایسه با حمل و نقل هوایی و جاده‌ای و حتی راه آهن کارآمدترین شکل حمل و نقلی به شمار می‌روند و نمی‌توان این کار‌آمدی را با عنوان این فرضیه که آلودگی بیشتری تولید می‌کنند زیر سوأل برد. اما باید تأکید کرد که اجرای قانون ۲۰۲۰ با سولفور پایین به این ابهامات پاسخ خواهد داد. بدون شک نتایج حاصله به نفع صنعت کشتیرانی خواهد شد.
این کارشناس دریایی پیرامون اعمال این قانون برای همه نوع کشتی‌ها گفت: مقررات مارپل و قانون ۲۰۲۰ برای همه کشتی‌ها اعمال خواهد شد و برای کشتی‌های بزرگ‌تر از ظرفیت ۴۰۰ تن ناخالص و بالاتر اجباری است و باید گواهینامه لازم را در ارتباط با رعایت سوخت کم سولفور داشته باشند.
وی در خصوص روغن‌ها و روانکاری‌های مربوط به کشتی نیز گفت: مالکان کشتی باید روغن دریایی را مطابق با محتوای پایین گوگرد سوخت مطابق با سوخت کم سولفور تأمین کرده و از روغن سازگار با محیط زیست استفاده کنند.
وی در زمینه استفادۀ کشتی‌ها از انواع سوخت نیز گفت: IMO هیچ اجباری برای استفاده از انواع سوخت در کشتی ندارد و صرفاً رعایت استاندارد‌های لازم در مسیر‌های دریایی کافی است.
در این ارتباط نظارت و کنترل کافی از سوی IMO در بنادر صورت خواهد گرفت تا موضوع شستشوی اسکرابر‌ها به دقت بررسی شده و نقاط مثبت و منفی آن مورد مطالعه قرار گیرد تا در صورتیکه تخلیه و شستشوی آن‌ها مطلوب نباشد تصمیمات لازم در این زمینه اتخاذ شود.
اگرچه در حال حاضر برخی از کشور‌های عضو IMO تخلیۀ آب و شستشوی اسکرابر را در بنادر و سواحل خود ممنوع کرده اند، اما با اجرای قانون، IMO رویکرد احتیاطی را نسبت به اسکرابر در پیش خواهد گرفت و نتایج حاصله پس از جمع‌بندی به اطلاع جامعه دریایی خواهد رسید.
وی در پایان گفت: به منظور اجرای درست قانون، IMO برنامه ریزی لازم را انجام داده و مجموعه مقررات مربوط به این قانون را تهیه کرده که به زودی برنامه کامل و نحوه استفاده از آن در دسترس جامعه دریایی قرار خواهد گرفت.