۱۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۲

متانول یا اسکرابر انتخاب سخت صنعت کشتیرانی

متانول یا اسکرابر انتخاب سخت صنعت کشتیرانی
استفاده از متانول به عنوان سوخت دریایی جایگزین هنوز نتوانسته در سطحی گسترده توجه انجمن‌های جهانی کشتیرانی را به سمت خود جلب کند. 
کد خبر: ۸۲۴۷۳
به گزارش گروه بین الملل مانا، هم زمان با کمرنگ‌ تر شدن استفاده از سوخت پاک متانول در صنعت کشتیرانی به دنبال ورود اسکرابرها، نفت کوره کم سولفور و LNG، هنوز ابهاماتی در خصوص بهینه سازی این سوخت به عنوان سوخت دریایی جایگزین وجود دارد.
بر اساس این گزارش و به نقل از موسسه متانول موسوم به MI، متانول که یک مایع شیمیایی با پایه الکل است، سولفور اکسید بسیار ناچیزی نزدیک به صفر انتشار می‌دهد. افزون بر آن میزان نیتروژی اکسید آزاد شده و ذرات ریز در این سوخت پاک حداقل است و با سهمی نزدیک به سوخت LNG می‌تواند به عنوان سوخت دریایی مورد استفاده قرار گیرد.
این سوخت تمایز عمده‌ای با سوخت LNG دارد که به موجب آن پرداخت هزینه‌های نصب دستگاه‌های گران قیمت و پیچیده بر روی شناور‌ها و نیاز به تامین زیرساخت در آن به چشم نمی‌خورد.
در همین راستا مدیرعامل موسسه متانول اشاره کرد که برخلاف LNG، متانول در دمای اتاق مایع است و می‌تواند در تانک‌های ذخیره سوخت باقی بماند و به دلیل ماهیت آمیختگی در آب و حتی در تانک‌های آب توازن، هزینه‌های سرمایه گذاری ساخت و تبدیل شناور‌ها برای راه اندازی سیستم جدید سوخت را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. 
شناور کروز Stena Germanica نمونه‌ای از یک کشتی است که از تانک‌های آب توازن خود برای حمل متانول استفاده می کند. این شناور از سال ۲۰۱۵ میلادی و زمانی که چهار موتور اصلی را به حالت هیبریدی برای سوخت متانول و دیزل تبدیل کرد، از متانول بهره برد.
تا به امروز، هشت فروند شناور با سوخت متانول در تجارت دریایی اقیانوس‌ها را می‌پیمایند. شرکت کشتیرانی واترفرانت که شرکت تابعه بزرگترین تولیدکننده متانول جهان یعنی Methanex است، اپراتوری هفت فروند تانکر با موتور‌های دو زمانه را بر عهده دارد و قرار است در نیمه نخست سال ۲۰۱۹ میلادی چهار فروند دیگر به ناوگان خود اضافه کند. 
این گزارش ادامه داد: ما در خصوص نیاز صنعت کشتیرانی به غلبه بر تغییرات زیرساختی و سرمایه گذاری‌های پر هزینه با هدف تغییر استفاده از سوخت متانول به عنوان سوخت جایگزین دریایی صحبت نمی‌کنیم. تنها مانعی که در این میان وجود دارد نبود وجود قانونی جهانی و شاید سیاسی است. 
موسسه MI معتقد است متانول توان بالقوه برای تبدیل شدن به سوخت دریایی را با هدف برآوردن تعهد سازمان بین المللی دریانوردی برای به حداقل رساندن انتشار آلاینده کربن دی اکسید از شناور‌ها در سال ۲۰۵۰ میلادی خواهد داشت. البته مشخص نیست که ضمن استفاده از سوخت‌های قراردادی یا LNG بتوان به استفاده از آن دست یافت یا خیر.
استفاده از تکنولوژی کاهش کربن دی اکسید موجب شده تا متانول با حداقل کربن در برخی نیروگاه‌ها و تاسیسات بزرگ تولید شود. در حال حاضر سازمان‌هایی وجود دارند که کربن صفر یا تجدید پذیر با حداقل انتشار آلاینده را تولید می‌کنند و تولید متانول با استفاده از تخمیر، گازسازی یا تکنولوژی‌هایی با پایه تجزیه اجسام با استفاده از برق را در دستور کار خود قرار می‌دهند.
ارسال نظرات
آخرین اخبار