تغییر محرک‌های واردات نفت خام ایالات متحده
ایالات متحده که در سال 2017 رتبه دوم جهان را در واردات نفت خام از آن خود کرده بود، اکنون با پیش بینی کاهش هشت درصدی واردات در کل سال 2018، هم از منظر تن-مایل و هم از نظر حجم در زمینه واردات نفت خام خود مسیر نزولی را طی می کند.
کد خبر: ۸۱۳۴۲
به گزارش گروه بین الملل مانا و به نقل از کلارکسونز، در سال 2017، ایالات متحده بزرگترین واردکننده نفت خام جهان پس از چین بود و محموله‌های این کشور به روزانه 4.5 میلیون بشکه رسیده بود. با وجود این، در سه ماهه نخست سال 2018 کاهش عظیمی در واردات نفت خام ایالات متحده به ویژه در مسیرهای طولانی رخ داد. بر خلاف تولید داخلی که افزایش چشمگیر داشت، در سال 2018 واردات دریابرد به پایین‌ترین سطح در دهه‌های اخیر رسید.
واردات دریابرد نفت خام ایالات متحده در طول دهه گذشته روند رو به پایینی داشته است و از سال 2007 تا 2017 نرخ رشد مرکب سالانه 6 درصد افت کرده است. این کاهش در ابتدا ناشی از افت تقاضای نفت به دلیل بحران مالی بود و پس از آن با «انقلاب شل» که منجر به افزایش چشمگیر تولید نفت ایالات متحده شد این کاهش واردات شدت گرفت. در فاصله سال 2011 تا 2015 با توجه به افزایش تولید این کشور، واردات نفت خام به ایالات متحده هر سال کاهش یافت، سپس در سال 2016 وقتی که قیمت جهانی نفت به حداقل رسید واردات 10 درصد افزایش یافت و در عین حال تولید داخلی 3 درصد افت کرد. با این وجود، از آن پس تولید نفت خام ایالات متحده به سرعت مجدداً افزایش یافت و بار دیگر بر واردات این کشور اثر گذاشت.
جریان‌های آشفته
در پی کاهش سه درصدی واردات دریابرد نفت خام ایالات متحده در سال 2017 که به دلیل افزایش عرضه نفت خام و ذخایر این کشور رخ داد در سه ماهه اول سال 2018 واردات با 12 درصد کاهش نسبت به مدت مشابه سال 2017 به 4.1 میلیون بشکه در روز رسید. این کاهش نیز عمدتاً به علت افزایش تولید ایالات متحده بود که در ماه فوریه 2018 به رکورد تولید 10.3 میلیون بشکه در روز رسید. مجموع افت واردات از عربستان سعودی و ونزوئلا (بزرگترین عرضه‌کنندگان دریایی نفت به این کشور در سال 2017) بیش از میزان افت کل واردات این کشور بود. واردات از ونزوئلا با کاهش 36 درصدی نسبت به مدت مشابه سال 2017 در سه ماهه اول سال 2018به 0.4 میلیون بشکه در روز رسید که ناشی از کاهش تولیدات ونزوئلا به دلیل ادامه بحران اقتصادی در این کشور بود، این در حالی بود که کاهش کیفیت نفت و افزایش نگرانی‌ها در زمینه تحریم‌های بیشتر ایالات متحده نیز بر این موضوع دامن می‌زد. در همین حین، واردات از عربستان سعودی نیز در سه ماهه اول سال جاری نسبت به مدت مشابه سال 2017 افت 46 درصدی داشت. دلیل این موضوع علاوه بر محدود شدن عرضه نفت عربستان سعودی بر اساس توافق انجام شده در اوپک، از تصمیم پادشاهی این کشور بر کاهش صادرات به ایالات متحده به منظور ارسال نفت برای بازارهای آسیایی و همچنین کمک به کاهش ذخایر کشورهای عضو OECD ناشی می‌شد.
واکنش‌های متقابل
با توجه به اینکه محموله‌های نفتی از خاورمیانه (که عمدتاً با VLCCها حمل می‌شود) از جمله واردات نفت خام به ایالات متحده از طولانی‌ترین مسیرها هستند، کاهش اخیر محموله‌های عربستان سعودی تأثیر چشمگیری در افت شاخص تن-مایل واردات نفت خام به این کشور داشته است. در سه ماهه اول سال 2018، میانگین مسیر محموله‌های نفت خام به ایالات متحده حدود 6 هزار و 300 مایل بود که نسبت به سه ماهه اول سال 2017 کاهش 6 هزار و 750 مایلی داشت. این در حالی است که واردات از مسیر کوتاهتر مربوط به ونزوئلا نیز افت چشمگیری داشت. در نتیجه، شاخص تن-مایل واردات نفت خام ایالات متحده نسبت به سه ماهه اول سال 2017 در مدت مشابه سال جاری افت 18 درصدی داشت. در عین حال، در مدت مشابه صادرات نفت خام در مسیرطولانی از ایالات متحده به شدت رشد کرده است به‌طوری که صادرات دریابرد با 94 درصد افزایش به 1.3 میلیون بشکه در روز رسیده است و در نتیجه کاهش تن-مایل واردات با افزایش تن-مایل صادرات جبران شده است.
بنابراین، افزایش تولید نفت خام ایالات متحده منجر به کاهش بیشتر واردات این کشور در سه ماهه اول سال 2018 شد و در حال حاضر پیش‌بینی می‌شود، واردات نفت خام این کشور در کل سال 2018 افت هشت درصدی داشته باشد. در حالی‌که پیش‌بینی می‌شود، صادرات نفت خام ایالات متحده از مسیرهای طولانی در سال 2018 رشد کند، به نظر می‌رسد، همچون سال‌های اخیر در سال 2018 واردات نفت خام به ایالات متحده همچنان هم از منظر حجم و هم از منظر تن-مایل کاهش چشمگیر داشته باشد.