خطوط کشتیرانی کانتینری قربانی خوش بینی زیاد!

به گزارش گروه بین الملل مانا در حالیکه خوش بینی بیش از حد بخش کشتیرانی کانتینری را از فکر پیرامون شرایط واقعی باز نگه داشته است، اما سایه سنگین ظرفیت مازاد ناشی از ورود تعداد زیادی شناور جدید به ناوگان جهانی و از سوی دیگر فرسایش درآمد خطوط ناشی از افزایش قیمت سوخت عواملی هستند که مسیر بازار را مشخص می کنند. چالش ها و مشکلات خطوط به زودی به بازار چارتر و بخش بندری نیز سرایت خواهد کرد.

 خطوط کشتیرانی خیلی زیاد خوش بین هستند، اما خوش بینی اغلب به خوشحالی و شور غیر عقلایی و نابخردانه منجر خواهد شد. به عبارت دیگر  پس از یک دوره رکود طولانی، اگر یک خط کشتیرانی برای بازه زمانی مثلا سه ماه اول و دوم از سال سود آوری را تجربه کند، این نوید را به آن می دهد که شرایط بهبود بازگشته، تقاضا قوت گرفته، پس در حال حاضر دقیقا زمان سفارش برای کشتی های بزرگتر است. این تصمیم را می توان همان خوشحالی نابخردانه دانست!

این گزارش ادامه داد: وقتی نرخ کرایه حمل در نیمه دوم سال جاری میلادی شیب صعودی به خود گرفت، خطوط کشتیرانی قادر به کسب درآمد کافی برای بازگشت به مسیر سوددهی بودند. با ورود به سال 2018 مایه تعجب نیست که فکر کنید همه چیز در بخش کشتیرانی کانتینری حل شده است. تقاضا افزایش یافت، عرضه به توازن رسید، خدمات و سرویس دهی بهبود یافتند و به طور کل همه چیز درست سر جای خودش قرار دارد.

در پایان سه ماه سوم سال جاری میلادی، حتی یک خط کشتیرانی موفق نشد سود خالص را به ثبت برساند. علیرغم افزایش درآمد ناشی از تقاضای قوی، هزینه مارپیچی عمدتا ناشی از افزایش قیمتهای سوخت بدان معنی است که اکثر خطوط موفق تنها می توانند درآمدهای قبل از بهره، مالیات، استهلاک EBITDA  مثبت را بسازند. برخی خطوط حتی به این هم نمی توانند دست پیدا کنند. اما اتفاق مشترک در همه این خطوط سیر نزولی درآمد کلی شرکت بوده است.

اما با این وجود تنها صورتحساب های سوخت عامل به وجود آورنده این شرایط نیستند، بلکه رشد تجارت کانتینری ناهمسنگ و نایکسان، ترس بر سر تشدید جنگ تجاری جهانی و تحویل تعداد زیادی شناور به ناوگان جهانی کانتینری مزید برعلت شده اند. به عبارت دیگر هر دو این عوامل یعنی جنگ تجاری و تحویل شناور فشار زیادی بر نرخ کرایه حمل وارد خواهند کرد.

علاوه بر این عمر شیب صعودی بازار چارتری کشتی کانتینری ممکن است به زودی به سرآید. اپراتورهای بندری نیز ممکن است با روند بازگشت سرمایه حتی بدتری روبرو شوند.

 با همه این اوصاف، هنوز پاسخ به این سوال روشن نیست که سال جاری میلادی چگونه برای کشتیرانی کانتینری به پایان خواهد رسید، اما نصحیت عاقلانه برای بازیگردانان صنعت این است که دست کم از گوش دادن به سخنان آدم های خیلی خوش بین دست بردارند.

 لویدزلیست با نگاهی واقع گرایانه مهم ترین خطراتی را که صنعت کشتیرانی با آن روبه رو است، گوشزد می کند.

 افزایش قیمت بانکرینگ

طی شش ماه گذشته قیمت سوخت روند افزایشی 25 درصد را طی کرده است. در ماه می سال جاری میلادی قیمت هر بشکه نفت خام به 80 دلار در روز رسید. علیرغم اینکه از این زمان به بعد کمی افت کرده است، اما هم چنان روند افزایشی دو برابری را نسبت به ماه ژانویه به نمایش می گذارد.

در تلاشی برای جبران بخشی از هزینه های افزایشی سوخت مطالبه شده از مشتریان خود، خطوط کشتیرانی ضریب تعدیل نرخ سوخت را در بسیاری از خطوط تجاری اعلام کرده اند.

با توجه به اینکه کمتر از دو سال به لازم الاجرا شدن قانون استفاده از سوخت با سولفور کمتر از نیم درصد زمان باقی مانده است، معضل سوخت به دغدغه ای جدی تر وحادتر تبدیل خواهد شد. علیرغم این استدلال که بار سنگین معضلات را باید هر دوی خطوط و مالکان ذینفع کارگو بر دوش بکشند، اما برخی بر این تاکید میورزند وظیفه خطوط است که هزینه های خود را کاهش دهند. هزینه های سوخت می تواند و باید در این زمره گنجانده شود.

هم چنین  بسیاری امیدوار هستند سوخت با سولفور پایین با یک قیمت مقرون به صرفه و در حد توان پرداخت در دسترس قرار خواهد گرفت. برخی دیگر مشغول نصب اسکرابرها هستند. اما این یک راه حل سریع نیست، چرا که کشتی ها به منظور نصب اسکرابرها باید به مدت چند هفته از سرویس خارج شوند. هزینه نصب این تکنولوژی که دیگر بماند!

رشد تجاری کانتینری نایکسان

آمار و ارقام تجارت های کانتینری منتشر شده نشان می دهد، تقاضا در چهار ماه نخست سال جاری میلادی 4.8 درصد در مقایسه با مدت مشابه رشد داشته است. به طوریکه از 51  میلیون و 800 هزار TEU به 54 میلیون و 200 هزار TEU رسید.

خطوط کانتینری در ماه آوریل سال جاری میلادی 13 میلیون و 800 هزار TEU را در مسیرهای اصلی تجاری جابجا کردند، در حالیکه در ماه آوریل سال گذشته این رقم 13 میلیون و 100 هزار TEU بوده است.

 در ظاهر این باید خبر خوبی برای خطوط باشد، اما در واقعیت به شکل  دیگر است. رشد تقاضا در سراسر خطوط تجاری اتفاق نیفتاده است. به طوریکه خطوط با بیشترین ظرفیت شاهد پایین ترین رشد تقاضا هستند. به عنوان مثال رشد تقاضا در درون آسیا قوی بوده است، اما خط اصلی تجاری بین آسیا و اروپا در جذب تقاضا شکست خورده است.

در حالیکه تحلیلگران پیش بینی می کنند، رشد تقاضا در مسیر چهار الی پنج درصد در سال جاری میلادی باقی خواهد ماند، اما صداهای مخالف نسبت به این پیش بینی به گوش میرسد. حتی مرسک لاین بزرگترین خط کشتیرانی کانتینری نسبت به انتظارات رشد تقاضا خوش بین نیست و هشدار می دهد، روند نزولی بالقوه مشتری منجر به رشد کمتر خواهد شد.

پدیدار شدن بحران ظرفیت

به دنبال سرمایه گذاری در بخش تقاضای فزاینده و به امید به دست آوردن مشتریان جدید و کارگوهای بیشتر، شرکت های کشتیرانی مسیرها و خطوط سرویس دهی جدیدی را اضافه کرده اند. این روند تناژ اضافی و ورود شناورهای جدید برای جذب کارگوها را ضرروی ساخته است. بخشی قابل توجهی از این تناژ تحت چارتر قرار گرفته اند.

 بر طبق آلفالاینر، درچهارماه نخست سال جاری میلادی تحویل شناور به 577 هزار TEU رسید، انتظارمی رود تا پایان سال جاری میلادی رقم مذکور به یک میلیون و 400 هزار TEU افزایش یابد. بیش از 900 هزار TEU ظرفیت تناژ قراراست درماههای باقیمانده تحویل داده شوند.

تعداد زیادی شناور که قرار است در سال جاری میلادی به ناوگان جهانی ملحق شوند، فشار زیادی را بر روی بازار نرخ کریه حمل وارد خواهند کرد. از  یک سو به دنبال افت ناچیز اوراق و از طرف دیگر ورود تعداد زیادی شناور انتظار می رود عرضه کانتینری رشد شش درصد را در سال جاری میلادی تجربه کند.

ابرهای سیاه بر آسمان بازار چارتری

 در ظاهر بازار چارتری کشتی کانتینری به نظر به خوبی پیش می رود. نرخ ها به بالاترین سطح طی سه سال گذشته رسیده است،  تنور بازار معاملات داغ است و ظرفیت پایین ناوگان بیکار بازار را در تحت کنترل نگاه داشته است. اما در افق و دورنمای آنچه می بینیم، ابرهای سیاه تری به انتظار نشسته اند.

سوای بلاتکلیفی پیرامون تقاضای جهانی، دغدغه اصلی برآیند ممکن از وضعیت ناامیدکننده مالی خطوط کانتینری در سه ماه نخست سال جاری میلادی است. در حالیکه خطوط تلاش می کنند هزینه عملیاتی را کاهش بدهند و ضررهای چشم گیر را برآورد کنند، پایین آوردن قیمت سوخت که منجر به بیشترین آسیب مالی می شود، بدون شک در اولویت قرار دارد. با این وجود، همانطور که در گذشته شاهد آن بودیم، در زمان مشقت و دشواری خطوط کشتیرانی، بازار چارتری به ناچار تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

 کاهش بازگشت سرمایه

یک ضرب المثل قدیمی می گوید، با ریسک کردن می توان سود به دست آورد. به عبارت دیگر اگر بازیگران در یک محیط ریسک پذیرتری فعالیت کنند، بر اساس یک حساب سرانگشتی و تخمینی، بازگشت سرمایه باید افزایش یابد. اما متاسفانه ثابت شده است که بخش بندر کانتینری از این قاعده مستثنی است. به عبارت دیگر علیرغم افزایش ریسک های عملیاتی، بازگشت سرمایه در این بخش کاهش می یابد.