افزایش تجارت دریابرد جهانی با نقش آفرینی کشورهای درحال توسعه

در دهه‌ گذشته، افزایش جمعیت و توسعه اقتصادی در گستره‌ کشورهای در حال توسعه منجر به رشد چشمگیر تجارت دریابرد شد. با وجود این، گرچه الگوی تجارت برخی از کالاها به وضوح متفاوت بود، به طور مثال از لحاظ تعداد مسیرهای تجاری دوطرفه اصلی، الگوی تجارت برخی دیگر از کالاها این چنین نبوده است. میله‌های نمودار بالا تعداد مسیرهای تجاری مهم (که بیش از 0.5 درصد از سهم تجارت جهانی را داشته‌اند) را در سال 2007 و 2016 برای هر کالا نشان می‌دهد. تجارت دریابرد LNG بیشترین افزایش تعداد خطوط تجاری را در دهه پیش داشته (با 17 درصد افزایش از 34 مسیر تجاری به 44 مسیر رسیده است)، این امر حاکی از افزایش ظرفیت مایع‌سازی گاز در برخی کشورها و رشد تقاضا در آسیا است. تجارت دریابرد نفت خام و LPG نیز از منظر تعداد خطوط تجاری متفاوت بودند و در مجموع در این دهه 9 مسیر تجاری به سایر خطوط تجاری این بخش اضافه شد. این امر ناشی از رشد پایدار تقاضا در بعضی از کشورهای در حال توسعه (همچون چین و هند) بود که واردات از برخی منابع را افزایش دادند.

نقش آفرینی کشورهای در حال توسعه
افزایش تقاضای واردات در تعدادی از کشورهای در حال توسعه، همچون چین و هند، منجر به رشد چشمگیر تجارت دریابرد جهانی در سال‌های اخیر شده ‌است. علاوه‌بر این، تجارت دریابرد بین کشورهای در حال توسعه نقش در حال رشدی را در این زمینه ایفا کرده است. برآوردها نشان می‌دهد، سهم تجارت دریابرد جهانی کالاهای شاخص در مسیرهای تجاری بین کشورهای غیر OECD از 29 درصد در سال 2007 به 37 درصد در سال 2016 افزایش یافته است. این افزایش سهم به دلیل رشد پایدار واردات اقتصادهای نوظهور و همچنین افزایش ظرفیت صادرات در برخی از کشورهای در حال توسعه بوده است. با وجود این، در مدت مذکور سهم تجارت دریابرد سنگ آهن چهار درصد کاهش یافت چرا که استرالیا سهم خود از صادرات این ماده را از 34 درصد در سال 2007 به 57 درصد در سال 2016 افزایش داد.
بنابراین در حالی‌که تجارت جهانی در طول یک دهه گذشته رشد کرده است، الگوی اصلی برخی کالاها بسیار متفاوت و برخی دیگر شبیه‌تر بوده‌اند. با وجود این، تجارت بین کشورهای در حال توسعه، با توجه به رشد اقتصادی و افزایش جمعیت شان، نقش روزافزونی را در حجم تجارت دریابرد ایفا می‌کند.