بیشترین میزان شوری مربوط به گوادر است

غلامرضا نوری به مانا گفت: دومین عامل هیدرودینامیکی دریای عمان شوری آب دریا است و موقعیت این دریا در محدوده شمالی اقیانوس هند که موجب ارتباط مستقیم آن با آبهای اقیانوسی است موجب شده به مقادیر متوسط شوری اقیانوس های جهانی نزدیکتر باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان در ادامه گفت: بیشترین میزان شوری آب دریای عمان مربوط به عمق صفر با مقدار 75 و 36 گرم بر لیتر و کمترین آن مربوط به عمق 3 هزار متر است.
نوری با بیان اینکه همزمان با افزایش عمق از میزان شوری دریای عمان کاسته شده است گفت: در فصل تابستان به دلیل گرم شدن هوا، وجود مانسون تابستانه، تبخیر شدید و کمبود بارندگی میزان شوری نسبت به فصل زمستان بیشتر بوده و این مقدار در فصل تابستان در خورها بیشتر از مکان های دیگر است.
وی اظهار کرد: بیشترین میزان شوری در ایستگاه های منطقه مطالعاتی مربوط به جنوب شرقی ترین ایستگاه یعنی گوادر است که این به دلیل تاثیر بیشتر مونسون تابستانه در این منطقه می باشد.
وی ادامه داد: در سرتاسر منطقه دریای عمان، آبهای سطحی از نظر اکسیژن در حد اشباع هستند و مقادیر دقیق آن متاثر از میزان درجه حرارت و شوری است.
نوری در پایان ذکر کرد: میزان متوسط اکسیژن سطح آب دریای عمان در فصول مختلف برابر با 4 و 5 میلی گرم در لیتر است که در مناطق ساحلی متفاوت تر است.