محسنعلی گلشنی در این باره به مانا گفت: با انتخاب روش های مختلف پرورش ماهی و با توجه به رژیم های غذایی متفاوت در ماهیان می توان در پرورش های توام از تمامی تولیدات آب استفاده كرد كه موجب بالا رفتن تولید در واحد سطح خواهد شد.
وی اظهار کرد: وابستگی تولیدات آبزیان به ارز بسیار كم و یا در حد صفر است پس باید از این فرصت کم هزینه بودن در راستای توسعه ظرفیت شیلاتی منطقه استفاده کرد.
وی گفت: احداث صنایع شیلاتی با ظرفیت بالای 5 هزار قوطی ازجمله راهکارهای قابل توجه برای توسعة منطقة آزاد چابهار است.
وی با اشاره به اینکه حدود 200 نوع ماهی با ارزش پروتئینی بالا در دریای عمان زیست میکنند تصریح کرد: فائو (F.A.O.) سازمان کشاورزی و خواربار جهانی سازمان ملل متحد، ظرفیت بهرهبرداری از دریای عمان را حدود 480 هزار تن برآورد کرده است. هرچند سهم صیادان چابهاری از این دریای پرماهی، در گذشتة تنها 7 هزار تن بوده است. این رقم درحالحاضر به مقدار زیادی افزایش یافته است.
گلشنی بیان کرد: بنابراین با توجه به استعداد فراوان دریای عمان و کرانههای شهرستان چابهار برای صید انواع ماهیها، و به سبب امکان دسترسی به اقیانوس هند، لازم است سرمایهگذاریهای زیادی برای گسترش امکانات زیربنایی صورت گیرد و کارخانجات مدرن و تکنولوژی جدید در صنایع مربوط به شیلات به کار گرفته شود.
وی اظهار داشت : موقعیت ممتاز چابهار ایجاب می کند که این منطقه قطب تولیدات شیلاتی ایران باشد و می توان با ایجاد زیرساخت های صید و صیادی و صنایع تبدیلی و تکمیلی شیلاتی، فرآورده های شیلاتی ایران را که در کشورهای آسیای میانه بازارهای بزرگی دارد رونق بخشید.