تجهیزات بندری امیرآباد در شأن این بندراست؟!
نویسنده: لیلا بیرانوند
کد خبر: ۴۸۱۷۹
کمبود و فرسودگی تجهیزات بندری، عدم توان انجام کار توسط اپراتورهای فعلی و نرم پایین عملیات تخلیه وبارگیری كالا در بندر امیرآباد ، مناسب کلیدی ترین بندر استان مازندران نیست.
به گزارش مانا این بندر که بخشی از منطقه ویژه اقتصادی بندر امیرآباد بهشهر است کلیه فعالیت ها و خدمات بندری اش را بر اساس قراردادی 10 ساله به شرکت تایدواتر خاورمیانه سپرد که پس از اتمام قرارداد در سال 1391 و از آنجاییكه بندر بتواند با چند اپراتور عملیات تخلیه و بارگیری را ادامه دهد، قراردادش با شرکت تاید واتر را به صورت شش ماهه تمدید کرد . با این اقدام شركت تایدواتر به دلیل نداشتن انگیزه کافی برای ادامه کار از ورود تجهیزات جدید و یا به روز رسانی و تعمیر تجهیزات قدیمی خودداری کرد .
در این بین مسئولان بندری امیرآباد با برگزاری مزایده جدید ، اپراتوری استراتژیک ترین بندر شمال کشور را به شرکتی نوپا سپردند که توان و ظرفیت اجرای پروژه های بزرگ بندری را در کارنامه خود ندارد و صرفا در یکی از بنادر کوچک و فرعی جنوب کشور فعالیت داشته است. این درحالیست که هم نوع فعالیت بندری و هم حجم عملیات تخلیه و بارگیری بندر امیرآباد با بندری که برنده مزایده در آن فعالیت داشته قابل قیاس نیست.الی ایحال نتیجه اجرای این روند ابهام آمیز مسئولان بندری و کمبود و فرسودگی تجهیزات بندری ، عدم توان انجام کار توسط اپراتور فعلی و نرم پایین عملیات تخلیه وبارگیری كالا چیزی جز خسارت جبران ناپذیر به ناوگان ملی کشور به دلیل توقف طولانی مدت کشتی در لنگرگاه و اسکله و کاهش انگیزه صاحبان کالا به استفاده از حمل و نقل دریایی جهت حمل محمولات به کشورهای حوزه دریای خزر نخواهد بود.
توقف20 تا 25 روزه کشتی ها در این بندر به دلیل نبود و یا نقص فنی تجهیزات بندری ، خروج دو پست اسکله 3 و8 این بندر از سرویس دهی به کشتی ها به دلیل تعمیرات و لایروبی و نقص فنی تجهیزاتی این بندر ، بی شک صاحبان کالا را به استفاده از دیگر شقوق حمل و نقل سوق می دهد و این در شان کلیدی ترین بندر استان مازندران نیست.
با این روش یكی از بزرگترین پتانسیل های افزایش حمل و نقل و كمك به تجارت در جهت شكوفایی خطوط ترانزیت شمال- جنوب روز بروز تضعیف شده و اعتماد شركای خارجی نیز كه در منطقه دریای خزر فعالند و امید به دسترسی به آبهای بین المللی خلیج فارس ، با استفاده از این بندر بزرگ را دارند ، علیرغم سرمایه گذاری های كلان صورت گرفته در بندر امیرآباد، کاهش خواهد یافت.
قطعا با كاهش نقش بندر امیرآباد و عدم گرفتن سهم جمهوری اسلامی از این حمل و نقل و رویش اقتصادهای نو ظهور مانند قزاقستان ، روشهای جایگزین مانند استفاده از بندر باكو و یا خطوط زمینی و ریلی برای صاحبان کالا دور از ذهن نیست.
با عنایت به تاکیدات مقام معظم رهبری بر رونق اقتصادی و مدیریت جهادی و اهمیت و فعال شدن کریدور شمال و جنوب و لزوم ارتباط مطلوب با کشورهای حوزه دریای خزر می طلبد با جایگزینی اپراتورهای توانمند و فعال در این عرصه از فرصت موجود در افزایش حمل و نقل دریایی استفاده بهینه کرد و بر نقش این بندر در تجارت افزود .
امید است تدبیری اندیشیده شود تا نقطه آغاز توسعه بندرامیرآباد ، نقطه سقوط آن نباشد.